Dood willen hoeft niet automatisch tot dood gaan te leiden. Je kijkwijze en overtuigingen bepalen je fysieke gezondheid en je gedrag in hoge mate. Je eventuele hooggevoeligheid begrijpen scheelt enorm.

’t Werd net lente en toch vertelde mij een cliënte dat ze dood wilde: “Ik heb het helemaal gehad met mijn medemens.”
Bijna een half miljoen mensen met psychische problemen voelen zich zo terneergeslagen dat ze aan suïcide denken of echt een poging doen. Dat zijn er jaarlijks bijna honderdduizend, waarvan 17-18% slagen, gemiddeld 5 per dag. Uit ziekenhuisregistraties was al bekend, dat ieder jaar ongeveer tienduizend mensen worden opgenomen vanwege zelf toegebracht letsel, maar dit zijn alleen de meest ernstige gevallen. Er wordt veel gesneden, gevaarlijk gereden of absurd gezopen. Zelfmoord is de belangrijkste doodsoorzaak onder tieners. Ik vermoed dat daar veel zogeheten HSP-ers onder zitten, de hoogsensitieven, die de achterlijke druk van de maatschappij niet verdragen kunnen. Alleen de permanente herrie al, de alles bepalende mobiele telefoon, de elektromagnetische straling… Ik beveel partners en ouders van zulke ongelukkigen altijd als laatste strohalm mijn Auraschoonmaak CD aan. Een deel van die kwetsbare categorie hoort namelijk (negatieve) stemmen, die mogelijk afkomstig zijn van overledenen. Dat lijkt schizofreen, maar dat is het niet. En er is wat aan te doen.
De eerste stap is dan snappen dat je gewoon een etiketje nodig hebt: Ik heb effe rust nodig WANT ik ben een HSP! Dan ben je dus ‘gewoon’ met een gebruiksaanwijzing. Even de test doen op www.hsp.jouwpagina.nl en plotseling ben je deel van een gemeenschap, je hebt geestverwanten en je kunt dan ‘normaal’ je ervaringen gaan delen.

Verder draait natuurlijk alles om Anders en Positiever Denken. 

Op zo’n sombere uitspraak vraag ik dus altijd : “Was je liever alleen op de wereld?”
Dat was in dit geval toch niet de bedoeling.
“Nee,” antwoordde mijn cliënte, “Maar ik wil nu eens een man, die mij op handen draagt en die alles voor me over heeft!”
“Heb jij zelf wel eens alles over gehad voor een man?”
“Nee, zeg. Daar moet ik ook even niet aan denken!“
“Hoe zo?”
“Nou, F. wou dat ik ook urinetherapie ging doen.”
“O ja, schijnt gezond. ’s Morgens een klein glaasje van je eigen urine drinken toch?”
“Nee, ik de zijne en hij de mijne. Dan zouden we beter met elkaar kunnen versmelten.”

Wat een fantastisch, creatief idee, dacht ik, meteen vrolijk. Misschien moest ik dat eens aan mijn vriendinnen voorstellen!! Maar voor mijn cliënte was dat nou net de druppel die haar emmer deed overlopen. Meneer F. heeft zijn biezen moeten pakken…  Helaas, toen sloeg de eenzaamheid weer toe. Alles was iemand anders’ schuld. Niemand hield van haar.
Tja. Wie het idee kan toelaten, dat er karma bestaat, dat je steeds de ervaringen krijgt (en de partners) die je nodig hebt om jezelf te ontwikkelen, te groeien, beslist, die mensen gaan weer leven in plaats van dood te willen. Met mijn cliënte is het goed gekomen. Ze kreeg twee katjes van 9 weken. Die remedie maakt elk mens weer gelukkig!

Enfin, hoe je denkt, beïnvloedt dus je hele wereld. Anders gezegd: iemands manier van waarnemen creëert een bepaald soort realiteit. Als je juist de verschillen in denken amusant kan vinden, wordt je omgeving minder saai, minder voorspelbaar en minder deprimerend. Bel mij rustig voor zo’n glaasje natuursap als je dat versmeltingsidee eens wilt uitproberen!

Zo, genoeg gelachen. Nu weer over naar de ellende. Onze minister van Defensie wil lekker Assad gaan bombarderen in Syrië!

PdH