Deprecated: Assigning the return value of new by reference is deprecated in /home2/tijdgenl/public_html/wp-content/themes/dailypress/option-tree/ot-loader.php on line 369

Deprecated: Functie add_custom_background is sinds versie 3.4.0 verouderd! Gebruik in plaats daarvan add_theme_support( 'custom-background', $args ). in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5414

Notice: Functie register_sidebar werd verkeerd aangeroepen. Geen id ingesteld voor de argumenten array voor de "Primary Widgets" zijbalk. "sidebar-1" als standaard ingesteld. De id naar "sidebar-1" handmatig instellen om dit bericht te verbergen en de bestaande inhoud van de zijbalk te behouden. Lees Foutopsporing in WordPress voor meer informatie. (Dit bericht is toegevoegd in versie 4.2.0.) in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5866

Notice: Functie register_sidebar werd verkeerd aangeroepen. Geen id ingesteld voor de argumenten array voor de "Secondary Widgets" zijbalk. "sidebar-2" als standaard ingesteld. De id naar "sidebar-2" handmatig instellen om dit bericht te verbergen en de bestaande inhoud van de zijbalk te behouden. Lees Foutopsporing in WordPress voor meer informatie. (Dit bericht is toegevoegd in versie 4.2.0.) in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5866
Verslaving als vlucht voor de stilte (Vera Helleman) - Tijdgeest Magazine Tijdgeest Magazine
Loading...
You are here:  Home  >  New Age journalistiek  >  Gastcolumns  >  Current Article

Verslaving als vlucht voor de stilte (Vera Helleman)

By   /   september 28, 2013  /   No Comments

Facebook verslaving

GASTCOLUMN VAN VERA HELLEMAN

Verslaving aan iets of iemand; alles doen om je onrust maar te kunnen dempen, vluchten, afleiding, alles beter dan de poort doorstappen voor het samensmelten met jeZelf, met de stilte die je bent.

Als het woord ‘verslaving’ wordt genoemd, denken de meeste mensen aan drugs; alcohol; sigaretten; porno, dat soort dingen, maar wat dacht je van verslaafd zijn aan voedsel, tv kijken, smartphones, Facebook, de liefde, geld uitgeven, sport, spiritueel shoppen… Bedenk er voor jezelf nog maar een paar. Want we neigen allemaal naar obsessie als we hebben gemerkt dat enig vorm van afleiding ons stilt in onze onrust. Zelfs al is deze afleiding een vervelende.

Bij een verslaving is dat wat begon als een prettige vorm van afleiding een gewoontepatroon geworden waar we slaaf van zijn geworden. Ver-slaafd aan verdovende afleiding. Steeds verder vandaan van waar we juist naar verlangden…. innerlijke vrede. Rust. We zijn vergeten wie we werkelijk zijn. Want onrust onderdrukken door iets uit de buitenwereld is vluchten uit het hier en Nu. Het Nu wat de poort is voor het samensmelten met jeZelf, met de stilte die je bent.

Verslavingsneigingen zijn heel menselijk en worden inzichtelijker als je begrijpt hoe het ego functioneert. Het ego is als de dood (letterlijk) voor het aangaan van het Nu. En die angst voel je. Die angst maakt dat je zoekt naar afleiding, naar achterdeurtjes. Alles beter dan dat we  oog in oog moeten met het Nu. De angst om te sterven, overspoeld te raken door intensiteit en op te lossen in de fontein van liefde. Help! Dat klinkt vast als een paradox, maar de meesten onder ons hebben niet door dat we vluchten. Nog voordat we dat beseffen volgen we zonder wakker bewustzijn de stuiptrekkingen van het ego. Wat ik daarom vooral open wil houden is de mildheid naar jezelf toe als je durft te erkennen dat ook jij neigt naar een bepaalde vorm van verslaving. Je koos voor veiligheid. Iedereen neigt naar een bepaalde manier van vluchten uit het Nu. De ene verslaving is echter wat destructiever dan het andere. Maar ieder vluchten uit het Nu maakt vlak. Ongelukkig. Uit verbinding met jeZelf en het leven. En het ego zal alles doen om zichzelf in stand te houden, zo is het geprogrammeerd. Het vraagt van jou wakkerheid en moed hier niet mee in te stemmen.

We draaien cirkeltjes om onsZelf heen.

Dit refereren
van het ik-beeld
aan een idee
is wat onrustig maakt.
En voor die onrust
zoeken we afleiding.

Laten we even inzoomen op een moment net voordat de verslavingsneiging opkomt. Dit punt slaan we namelijk makkelijk over en doorgaans zal dit ook maar een fractie van een seconde behelzen. Het is het moment dat het besef van een ik-je zijn intrede doet, want, en dat zal je wellicht verrassen, je bent vaak ook onbewust vrij van identificatie. Op dat moment zal er een bepaalde onrust in je opborrelen, omdat het niet natuurlijk is om je natuurlijke staat-van-zijn te verlaten. Wanneer het besef van een ik-je aanwezig is, kijk je vanuit dualiteit, vanuit afgescheidenheid met jeZelf, met de Bron. Nu zijn de meeste ik-jes ook nog eens geconditioneerd met het idee dat het niet goed genoeg is. Het moet beter, meer anders en gaan refereren aan allerlei ideeën. Dit refereren van het ik-beeld aan een idee is wat onrustig maakt. ‘Ik’ ben onrustig, ‘ik’ verveel me, ‘ik’ moet nog iets waar ik tegenop zie, ‘ik’ wil niet nadenken over dat wat me pijn doet. En voor die onrust zoeken we afleiding. Zonder het besef van een ‘ik’ die zich zus of zo voelt en het anders wil, gaat alles moeiteloos door je energetisch systeem heen en is er geen noodzaak dit te onderdrukken. De meesten echter, zijn al van jongs af aan gewend geraakt aan het proberen te controleren van de gedachten en gevoelens van dit ‘ik-je’ en de loop der omstandigheden voor dit ‘ik-je’. Onbegonnen werk, dat had je wellicht al gemerkt, maar daardoor is wel de afstand steeds groter geworden tussen je ware natuur en je onderdrukte staat, die enkel nog rustig lijkt te kunnen functioneren met behulp van verslavende middelen of patronen.

verslaving

Ik voel de pijn van zovelen die hieronder gebukt gaan… zoveel verdriet geeft het jeZelf ‘kwijt’ te zijn.

Verslavingen zijn lastig te overstijgen, want het vraagt enorm veel moed om ontvankelijk te staan ten opzichte van alles wat er in het Nu verschijnt. Het betekent verzachten. En de meesten weten intuïtief dat verzachten dat opent wat je graag wilde verbergen. Pijn, verdriet, onrust, verveling, onzekerheid, boosheid…. Er is grote angst overspoeld te raken, want er is geen controle. Geen houvast. Maar dat wat we denken tegen te komen blijkt in vrijwel alle gevallen mee te vallen. Het is maar een moment van sterven, een moment van door-de-onrust-heen gaan. Wat vanzelf en liefdevol gebeurd als je een moment stopt te vluchten uit het Nu.

STOP!

Als je eenmaal hebt ingezien hoe je jeZelf pijnigt en negeert door slaaf te zijn van het ego, dan heb je eigenlijk geen andere keus meer als trouw zijn aan het Nu, trouw zijn aan jeZelf. En dat aangaan wat je mens maakt. Er komt een punt dat je niet langer mee kunt gaan in de obsessieve spelletjes van het ego, omdat het zo gruwelijk veel pijn doet en dan kun je niet anders dan kijken. Dan breken in zachtheid.

Overgave aan het hart.

Dan ontmoet je jeZelf…. de bodem. De leegte. Het ego dat geen raad weet met al die stilte. De gewoonte die je wil grijpen en geen toehoorder meer heeft. Laat het dan stillen. Want alleen vanuit stilte kunnen er nieuwe zaadjes ontspruiten. Nieuwe diepten zichtbaar worden. Laat toe hoe de menselijkheid door je heen gaat, zonder het te hoeven manipuleren. Het is oke om sensaties te ervaren. Ze zijn niet van ‘jou’, ze komen enkel door jou heen. Het betekent niets voor jouw ‘ik-je’. Weiger de verhalen die eraan vooraf gingen. En voel, ruik, hoor het Nu, precies zoals het is. En merk eens op hoe deze stilte je troost en omarmt.

Het Nu is altijd
in Vrede.
Het refereren
aan ideeën stopt,
omdat het ‘ik-je’
in het absolute Nu
niet bestaat.

Volledig in verbinding met jeZelf, met het Nu is er geen behoefte meer aan surrogaat, aan slappe aftreksels. Omdat je hebt gemerkt dat het mysterieuze en altijd dynamische Nu op zichzelf al avontuur is en altijd veel vriendelijker is dan je vermoedde. Je blik verschuift. En het wonder van het leven zal zich aan je tonen. Het Nu is altijd in Vrede. Het refereren aan ideeën stopt, omdat het ‘ik-je’ in het absolute Nu niet bestaat.

Maar gewoontepatronen hebben soms best nog een tijdje nodig om tot rust te komen. Blijf daarom waakzaam. Blijf je in mildheid naar je obsessies beseffen dat het leeg is wat je najaagt. Dat wat je beschermt veel meer lading van jou kreeg dan nodig was. Wees bereid te breken in zachtheid. Keer op keer op keer.

Vera Helleman

http://www.leveninvrijheid.nl

    Print       Email

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deprecated: Functie WP_Query werd aangeroepen met een argument dat sinds versie 3.1.0 verouderd is! caller_get_posts is verouderd. Gebruik in plaats daarvan ignore_sticky_posts. in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5698

You might also like...

Verhuizen naar Hongarije?

Read More →