Stemmen horen, onzichtbare aanrakingen voelen, lucide seksavonturen. Bij hooggevoelige, sensitieve persoonlijkheden kunnen allerlei paranormale fenomenen aanhaken. Ook vormen van wraak vanuit een vorig leven.

Mijn cliënte voelt iemand in de kamer. Soms wordt Titia aangeraakt, voelt ze handen op de dekens of op haar hoofd. Stemmen geven haar boodschappen, vaak negatief. Dat is extreem beangstigend. Nu kunnen dit manieren van de geest zijn om vervelende zaken uit je dagelijks leven of bepaald oud zeer te verwerken, soms ervaringen uit vorige levens . De realiteitswaarde ervan is echter lastig controleerbaar.. Meestal gebeurt zoiets in dromen, soms in half wakende staten. De droom kun je nog vergeten zijn de volgende dag, maar zulke aanrakingen meestal niet. Titia komt bij mij omdat de stemmen ook vergeten maar inmiddels gedetailleerde herinneringen uit haar jeugd beschrijven. Nu kan dit ook wel eens wijzen op een ergens door geactiveerd spiritueel proces.
“Nou, daar ben ik lekker mee,” zegt Titia boos. Haar huisarts noemt het hallucinaties en wil haar aan de (verdovende) pillen hebben, een antipsychoticum. Dat wil ze beslist niet. Mij is wel duidelijk dat Titia een HSP-er is, een hooggevoelig, sensitief persoon. Daar kunnen allerlei paranormale fenomenen op aanhaken.

Eén bepaalde stem en de bijbehorende gestalte doet Titia sterk aan haar overleden moeder denken. Die zegt tegen haar dat iedereen uit de familie met haar gedachten kan meekijken. Dat iedereen precies weet waar ze mee bezig is. Dan laat de geest gebeurtenissen zien (meestal met een seksuele lading), die Titia graag verborgen zou willen houden. De gedachte dat haar familieleden op de hoogte zijn van bepaalde seksuele escapades in haar leven, maakt haar gek. Ik zeg dat zoiets een dwanggedachte kan worden, die vaak leidt tot moeilijke astrale zoektochten. Die kunnen echter ook averechts resultaat kunnen hebben. We oefenen daarom technieken om je aura schoon te maken. Met name laat ik haar zien hoe je de energie van een ander uit je fijnere zenuwgestel kan verwijderen of teruggeven. Als we haar dode moeder leren om zelf haar eigen aura goed af te schermen en haar bovendien vertellen dat ze eventueel opnieuw op aarde kan komen, geeft dat Titia enige verlichting. Mama’s stem komt nooit meer terug.

Nadat ze een paar dagen onverwacht goed slaapt, wordt ze toch weer heel vroeg wakker van een astrale manspersoon die haar benen uit elkaar duwt. Zulke amoureuze belangstelling van gene zijde is niet ongewoon, maar het kan enge vormen aannemen. Ik vraag Titia of ze met een bepaald iemand vaak telefoonseks (of webcam-ervaringen) heeft gehad. Ze aarzelt.
“Heb je wel eens geëxperimenteerd met telepathische seksavonturen?” vraag ik onomwonden. Dan komt er een verhaal over ene Gijs, die aanvankelijk ver weg woonde en met wie ze vaak, eerst per telefoon en later via lucide (bewuste) dromen haar seksuele behoeften bevredigde. Het is uit gegaan met Gijs, maar kennelijk is er iets gebeurd dat dit aanvankelijk afgesloten kanaal weer getriggerd heeft. Haar ex heeft weer ingelogd…

We proberen Gijs uit Titia’s aura te zetten, maar onverwacht weigert zijn ziel mee te werken. In trance laat ik Titia terug gaan in de tijd. Er komen direct beelden op van een oorlog tussen Indiaanse stammen. De winnaars oefenen een wrede vorm van magie uit op de overwonnen vijanden. Terwijl iemand nog leeft, bedrijft de andere partij anale seks met hem om zijn ego totaal te vernederen. Daarna wordt de verslagene pas gedood en gescalpeerd. De hoofdhuid met het haar wordt aan de riem van de overwinnaar gehangen en de geest van die persoon moet hem voortaan dienen. Voortaan? In alle eeuwigheid? O jee. Meteen weet Titia dat die ander Gijs uit dit leven is. Gijs heeft een astrale vorm van wraak gevonden, maar als Titia heel bewust hem verklaard dat zij in niets hem meer kwaad wil doen, sterker, dat zij veel liefde voor hem gevoeld heeft, dan wil Gijs zich terugtrekken uit haar aura.
“Moet ik dit nu aan Gijs gaan schrijven?” vraagt Titia. Niet dus. Deze ontmoeting is er eentje op zielsniveau. De dagelijkse ego-realiteit van de betrokkene hoeft niet bewust te zijn van deze ontwikkeling, sterker nog, het kan een ander heel erg storen en dat levert dan weer nieuwe problemen op. Heel gemakkelijk lijkt zoiets op stalken van een ex met enge verhalen. Niet iedereen staat immers open voor zulke paranormale ervaringen!

“Het gaat in al je levenssituatie om gemoedsrust en van jezelf houden ZOALS JE BENT,” zeg ik tegen Titia. “Meer hoeft niet. Ondertussen werk je her en der wat karma uit zoals het misbruiken van magische seksuele macht.”
Omdat er nog veel onrustige nachten volgen, besluit Titia toch aan de psychofarma te gaan. Als we elkaar een jaar later op het Eigentijds festival ontmoetten, ziet ze er gelukkig heel goed en vitaal uit.
“Dankzij de pilletjes en Peter,” zegt ze tegen een vriendin. Mij maakt het niet uit. Wat werkt, dat werkt.

Peter den Haring

Dit verhaal is eerder gepubliceerd als column in Paravisie 2013 onder de titel INDIANENWRAAK.