Vijf ziekten van de geest verhinderen de menselijke liefdesevolutie: wantrouwen, wrok, sarcasme, slapheid en slachtofferschap. ’t Is ploeteren om tot zelfliefde te kunnen  komen.

In het Engels beschreef de Engelse helderziende Orman Virsel ooit de vijf cultuurkwalen van deze tijd, the five maladies, mooi allitererend als: Suspicion (Wantrouwen), Spite (Wrok), Sarcasm (Sarcasme),  Selfless (Slapheid) en Suffering (Slachtofferschap). Al deze krachten houden onze authentieke scheppende, dienende liefde onder de plak en verhinderen ook de instroom van Goddelijke liefde. Ze houden de menselijke evolutie tegen, omdat ze alle nieuws, alle pionieren en alle overstijging onmogelijk maken.

Wantrouwen en achterdocht is gebaseerd op een verlangen om de toekomst te kunnen zien. Een grote fantasie, gecombineerd met slechte ervaringen in het verleden, kan dan complexe complotten zien, veronderstelde vijandigheid en valse motieven. Men gaat gemakkelijk van het Slechtste in de mens uit en anticipeert daarop. Het zou allemaal anders kunnen zijn, maar angst regeert en vermoedt overal narigheid achter.

Wrok is een kwaadaardige, wrede emotie, soms obsessief en onstuitbaar, onoplosbaar en daardoor onhanteerbaar. Jij moet gewoon wraak nemen voor wat je is aangedaan?! Dat je karmisch gezien juist quitte staat, klaar gespeeld bent, dat er slechts sprake was van een eeuwigdurend pingpongspel, dat komt dan niet meer bij je op. Je herhaalt de situatie: jij haalt je gram en de ander geeft het jou in de een of andere vorm weer terug. De cirkel van pijn is rond.

Sarcasme is een mentale uiting van quasi-superioriteit. De ander wordt aangevallen, ondermijnd en afgezeken. Knap wordt er gezocht naar de meest kwetsbare plek en hup, daar gaan de pijlen van ironie, belachelijk maken en klein houden naar binnen. De beste stuurlui staan aan wal… Zonder uitzondering is deze zelfverdedigingstactiek gebaseerd op jaloezie en zelfbedrog. Jij weet het allemaal beter. Je durft niet zelf aan het werk, je wilt je kritische vermogen absoluut niet aanwenden om ook naar je zelf te kijken en zo maak je vijanden voor het leven. En voor je volgende leven! Nog weer een goede reden om te blijven incarneren!

Slapheid wordt vaak verward met Onzelfzuchtigheid.Dat laatste staat hoog aangeschreven. Wat fijn dat die persoon nooit egoïstisch of egocentrisch is! Nooit aandacht vragen, laat staan aandacht trekken. Altijd onbaatzuchtig, steeds klaar om te helpen. Ook dit kan echter een overlevingstechniek zijn voor een zwakke persoonlijkheid, die van die kwetsbaarheid een kracht poogt te maken. Maar laten we oplettend de schaduwkant in het oog houden. Veel mensen zijn op deze manier leeg geworden, ze hebben geen ruggengraat meer, drijven mee op de stroom van anderen. Soms is zo’n persoon alleen maar dom, een kritiekloze volger zonder eigen autoriteit. Het kan te wijten zijn aan gebrekkig onderwijs, of het neveneffect van een rigoureuze religieuze moraal, die naastenliefde zo centraal gezet heeft, dat de eigen innerlijke behoeften verdrongen en verstikt zijn geraakt. Hier leeft de klakkeloos kopende consument, de keurige burger en klikkende angsthaas.

Slachtofferschap, de verslaafdheid aan Lijden komt voort uit alle bovengenoemde kwalen. Het wordt bovendien door de meeste mensen ervaren als een straf. Sommige spirituele tradities vinden dat lijden inherent is aan het leven. Je wordt bijvoorbeeld  al gestraft voor de Erfzonde van je voorouders, of voor afwijken van de norm. Misschien alleen voor genetische problemen uit je voorgeslacht, voor onoplettendheid, of je had gewoon platte pech. Lijden is een emotionele staat van zijn, die echter masochistisch versterkt wordt door het martelaar spelen, slachtoffer zijn. Dat prikkelt weer anderen tot daderschap en zo is die cirkel ook weer rond.

Al deze verstoringen zijn jou en mij bekend. Soms werken ze desastreus uit in combinatie met elkaar. Je zult blijven lijden als je pijn vermijdt, onderdrukt of ontkent. Je zult blijven lijden als je je idealen, verlangens en fantasieën laat ondersneeuwen en geen verantwoordelijkheid neemt voor wie je werkelijk bent, voor de opdracht (noem het je karmische taak) die je met je geboorte bent aangegaan. Alle slachtofferschap garandeert je oneindig pijnlijk reïncarneren. Alles draait daarmee om zelfkennis, zelfbewustzijn. Dus? Houden van jezelf, zelfliefde, accepteren dat je bent wie je bent en eerlijke pogingen doen om onder je gewoontepatronen en conditioneren uit te komen.

PdH