Deprecated: Assigning the return value of new by reference is deprecated in /home2/tijdgenl/public_html/wp-content/themes/dailypress/option-tree/ot-loader.php on line 369

Deprecated: Functie add_custom_background is sinds versie 3.4.0 verouderd! Gebruik in plaats daarvan add_theme_support( 'custom-background', $args ). in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5414

Notice: Functie register_sidebar werd verkeerd aangeroepen. Geen id ingesteld voor de argumenten array voor de "Primary Widgets" zijbalk. "sidebar-1" als standaard ingesteld. De id naar "sidebar-1" handmatig instellen om dit bericht te verbergen en de bestaande inhoud van de zijbalk te behouden. Lees Foutopsporing in WordPress voor meer informatie. (Dit bericht is toegevoegd in versie 4.2.0.) in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5866

Notice: Functie register_sidebar werd verkeerd aangeroepen. Geen id ingesteld voor de argumenten array voor de "Secondary Widgets" zijbalk. "sidebar-2" als standaard ingesteld. De id naar "sidebar-2" handmatig instellen om dit bericht te verbergen en de bestaande inhoud van de zijbalk te behouden. Lees Foutopsporing in WordPress voor meer informatie. (Dit bericht is toegevoegd in versie 4.2.0.) in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5866
Het bloeiende relatiewezen in Nootdorp - Tijdgeest Magazine Tijdgeest Magazine
Loading...
You are here:  Home  >  Korte verhalen  >  Current Article

Het bloeiende relatiewezen in Nootdorp

By   /   mei 8, 2017  /   Reacties uitgeschakeld voor Het bloeiende relatiewezen in Nootdorp


(Een pagina uit Hoofdstuk 1 van GERARD ZOEKT HET HOGEROP, gesigneerd verkrijgbaar voor € 22,50 op rekening NL07INGB0001580509 ten name van Peter den Haring onder vermelding van je adres)

Angela ging na haar werk wat drinken met collega’s, sms’te ze. Prima. Gerard zette de lasagne terug in de ijskast. Zelf lekker Roti met lamsvlees gaan eten in de Boekhorststraat bij de Surinamer? Het idee stond hem enorm aan. En dan om acht uur de vijf Ritmes gaan dansen in de Osho-discotheek? En dan daarna daar in de disco blijven hangen? Avontuur. Vrijheid. Kansen pakken! Hij deed snel andere kleren aan. ‘Goed plan’ dacht hij opgewekt. Om half elf was hij terug.

Angela zat de Happinez te lezen. Ze keek op  met een vreemde frons op haar voorhoofd. “Vind je dat eigenlijk leuk om zo zonder mij uit te gaan?” vroeg ze.  Gerard was even op zijn hoede. Zat ze naar iets te vissen?
“Ach,” antwoordde hij, “je staat een beetje leuk te dansen en je wacht op een wonder.”
“Wat bedoel je?”
“Nou, dat dat ene beeldschone meisje in die lange zwarte jurk op mij zou afstappen en zou vragen of ik met haar in de rustige lounge zou willen gaan zitten om met me te praten. Omdat ik zo’n bijzondere uitstraling heb.”
Angela lachte klaterend: “Verrek, dat zou inderdaad een wonder zijn. En in de praktijk?”
“Heb ik anderhalf uur lekker gedanst in mijn eentje, terwijl er niemand contact met me maakte.”
Nog geen glimlach.
“En toen was je blij mij weer thuis te treffen?”
Gerard knikte bedachtzamer dan hij gewild had. Was dat echt waar?
“Ik dacht dat je misschien al zou slapen,” zei hij voorzichtig.
“In dat geval had me natuurlijk wakker kunnen maken. Gewoon zeggen dat je zin in seks hebt. Misschien had ik dat geil
  gevonden.”
Gerard dacht in een geheel andere richting: “Of je had gedacht dat ik me door een ander had laten opgeilen in de disco en dat ik nu even snel jou wilde gebruiken.”
Angela trok een pruillipje: “Inderdaad denk ik wel eens zo. Je kent me te goed. Jammer eigenlijk.”

Gerard liep naar de wandkast en trok de deur los. De Spaanse honingrum of dat laatste restje Jagd Bitter? ‘Is dit nou precies typisch mijn vluchtroute?’ dacht hij een beetje bitter. ‘Ik denk van wel, Gerardus Martinus. Niet doen dus.’
Terwijl hij de deur weer dicht deed, schoot het door hem heen dat hij nu ergens ook van zijn neutje afzag om het woensdag tergen Theo te kunnen vertellen. ‘Zie je, mijnheer de therapeut: ik ga de goede kant uit.’
Zijn gedachten gingen malen. ‘Het is nooit goed of het deugt niet. Ik weet altijd wel manieren om mezelf af te zeiken. Maar een en een is twee. Ik wil stoppen met drinken! Dat heb ik me voorgenomen. En dat ga ik dus doen.’

Onkundig van zijn omvangrijke innerlijke beslommeringen keek Angela naar het openen en sluiten van de drankkast.
“Ben je van je geloof gevallen?”
vroeg ze stekelig. Haar opmerking stak hem, een wee gevoel van betraptheid spoelde door hem heen.
‘Ik ben nog niet zover dat ik haar iets kan vertellen,’ dacht hij in een opkomende paniek. ‘Als het mislukt, dat vind ze me een nog ergere loser dan nu!’
Hij zei niets terug en liep snel naar de keuken. Iets eten dan? Stukje kaas?
“Wil je ook een stukje Brie?” riep hij op gemaakt ontspannen toon. “Ik heb liever wat nootjes,” riep ze terug. Goed. Opgelost, weer met zijn gevoelens weg gekomen. Toch moesten dit soort situaties niet te vaak voorkomen. ‘Zal ik gewoon een flesje van haar wijn open maken?’
Met grote kracht duwde hij die gedachte terug in de vochtige kelder waar hij vandaan was gekomen. Nee! Niet meer lijmen, niet meer slijmen en al helemaal niet meer met omweggetjes toch aan een glas alcohol komen!

Basta. Gewoon een goed boek pakken en dadelijk gaan lezen. Hij zou kunnen beginnen in die nieuwe trilogie van Robin Hobb, De Levende Schepen. ‘Daar ben ik dan weer gauw tot bedtijd onschuldig mee in de weer,’ dacht hij tevreden.

Angela zette in de woonkamer de tv aan: haar favoriete gezelligheid. ‘Ik word gek als het Goede Tijden, Slechte Tijden is,’ dacht hij maar tegelijkertijd nam hij zich voor om deze avond nergens mee aanstoot te geven. Morgen weer een dag.

    Print       Email

Deprecated: Functie WP_Query werd aangeroepen met een argument dat sinds versie 3.1.0 verouderd is! caller_get_posts is verouderd. Gebruik in plaats daarvan ignore_sticky_posts. in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5698

You might also like...

NOOIT GOED GENOEG GEWEEST

Read More →