Hoe bang kan een mens zijn? En creëer je zo zelf je eigen lijden?
Mijn cliënte heeft een angststoornis. Zo heet dat in het vak. Er valt me op dat ze vooral negatief denkt. “Ieder moment kan hier ook de sharia worden ingevoerd,” moppert ze. “Is het zo erg in jouw buurt?” vraag ik. Irene (haar naam betekent vrede!) schreeuwt bijna: “Je ziet toch zelf al die boerka’s op straat?”
Tja, Irene woont in het centrum van Den Haag, “in de zwarte wijk” zegt ze daarover. Moet ik haar uitleggen dat het aantal immigranten, niet in Nederland geboren mensen, slechts 12% van de bevolking betreft en dat maar 5% moslim is? Dat is een zo goed als hopeloze missie.
Irene wil (“Ik MOET!”) vliegen maar ze is zodanig bang voor alles, dat die vakantieplannen met het gezin alsmaar uitgesteld worden. Man en kinderen vinden dat ze nu eindelijk maar eens hulp moet gaan zoeken. Ondertussen ben ik ingeseind door een van haar zonen dat zijn moeder een waar schrikbewind uitoefent thuis. Niets kan, alles is gevaarlijk, geen mens is te vertrouwen en moeder is permanent martelares. Elk moment kan de catastrofe losbarsten. Zoonlief ergert zich gek aan haar. Elk onderwerp op de tv lokt oeverloze kwaadheid bij zijn moeder uit: het klimaat (“De dijken staan op doorbreken”), de overbevolking (“Ze bouwen nog alleen maar voor de vluchtelingen”), de politiek (“Demonstreren helpt niks, ze slaan je kapot op het politiebureau”). Kan ik haar niet gewoon hypnotiseren? Dat is de prangende vraag van de gezinsleden. Kan dat?
Ik kijk maar eens naar haar horoscoop. Met veel planeten en de Noordelijke Maansknoop in Maagd is ze een vermoeiende perfectionist geworden, met beperkende gewoonten die haarzelf in een gekmakende sleur getrokken hebben. Tegelijk voelt ze van alles en nog wat aan (de Zuidelijke Maansknoop in het teken Vissen). Daar komt soms (in dit geval met een vierkant naar de Vissen-heerser Neptunus) een akelig slachtofferschap om de hoek kijken. Hoe langer we praten hoe minder zin Irene in een hypnosessie heeft: “God weet waar ik dan in terecht kom! Dan ben ik weer dagen overstuur van de ellende uit mijn vorige levens! Ik heb het nu al zo zwaar.”
Het noodlot van de angststoornis: bang zijn voor verandering.
“Mag ik naar je aura kijken?” vraag ik. Irene weet gelukkig niet wat dat inhoudt anders had ze ook daar vast bezwaar tegen gehad. Zodra ik mijn ogen dicht doe, zie ik het al. Een piloot die uit zijn brandende vliegtuig springt. Afweergeschut. Een granaat schiet de helft van zijn gezicht weg. Hij hangt urenlang stervend aan zijn parachute in een boom. Alles is voor niets geweest. De wereld gaat ten onder. Het komt nooit meer goed. Het is alsof ook de helft van zijn ziel weg is. Weg van de aarde, weg van dit tranendal. En dan toch maar weer geboren worden?! Tenminste met een depressiestand in je horoscoop: Maan vierkant Saturnus. Ojee.
Op internet zijn er talloze oefeningen te vinden die je kunnen helpen om te leren hoe je positief kunt denken. Stel je zelf aan het eind van elke dag de vraag: ‘Wat was vandaag WEL de moeite waard?’ Of ‘Is er iets waar ik me WEL op verheug morgen?’ Irene’s gezicht staat somber: “Ik zou nu al niks weten,” bromt ze. Ik presenteer haar dan als een laatste wanhoopspoging mijn favoriete mantra: ‘Ik houd zielsveel van mijzelf en ik mag zijn zoals ik ben.’ Je linkerhand op je rechterschouder en je rechterhand om je linkerschouder. Beetje lief en aandachtig in je schouders knijpen en je eigen handen kussen terwijl je dat zegt. Irene reageert furieus: “Wat denk je dat mijn kinderen gaan zeggen als ik dat doe? Wil je me gek maken soms?”
Hoe kan ik zelf positief blijven denken? Ik heb gelukkig iets aardigs in haar aura opgepikt. Ik zeg: “Je kunt rustig gaan vliegen want ik zie je nog best oud worden.”
De vrouw veert op: “Hoe oud!?” Dan maak ik een ernstige fout. “Bijna zeventig,” zeg ik. Irene stuift vloekend en tierend mijn huis uit. “Nog maar twintig jaar! Vuile gek! Ik ga je aanklagen!”
Stom, stom. Ik met mijn voorspellingen ook. Niks staat immers totaal vast. Het positieve van vandaag voor Irene: dit consult heeft ze niet betaald. En dat gaat ze ook nooit doen. Punt. Maar misschien gaat ze toch nog wel vliegen.
Laatste commentaren