Loes van Dam schreef het boek ‘Held op geitenwollen sokken’. Uit de flaptekst: Een hooggevoelige politievrouw belandt in een burn-out. Niet één keer, maar tot drie keer aan toe! Hoe kwam het zover? Welke rol speelden de mensen in haar werk- en privéomgeving?

De gebeurtenissen in 2003 – mijn eerste burn-out – vormden de aanleiding om een dagboek bij te houden. Mijn haptonomietherapeut zei mij vooral te gaan schrijven over de therapiebehandelingen. Dat ben ik trouw gaan doen, niet wetende hoe lang en hobbelig de weg zou zijn die ik nog ging beschrijven. De gebeurtenissen in de daaropvolgende jaren moest ik wel boekstaven om te kunnen bevatten wat er zich allemaal afspeelde. In die tijd wist ik nog niet dat ik hooggevoelig was en meer tijd nodig had dan anderen om belevenissen te verwerken. Door te schrijven en te blijven schrijven rangschikte ik de overdaad aan indrukken. Het was alsof ze een plekje kregen waar ik naar kon terugkeren zonder dat het allemaal in mijn hoofd opgeslagen hoefde te worden. Iedere keer dat ik mijn eigen bevindingen herlas, begreep ik het pad dat ik bewandelde beter. Mijn pad leidde mij uiteindelijk naar waar ik mij beter thuis voelde. Ik leerde mijzelf beter kennen, werd liefdevoller naar mijzelf toe.

Een boek dat drie burn-outs van binnenuit beschrijft, is natuurlijk niet een vrolijk boek. Een groot deel van mijn verhaal speelt zich af binnen de politie. Dat had net zo goed een ander grote organisatie kunnen zijn, waar leidinggeven niet altijd weten hoe zij met hun personeel moeten omgaan. Daar staan de media bol van. Kennelijk had ik de politie nodig om te leren mijn grenzen beter aan te geven.

VASTGEROEST

Mijn weg was zo zwaar omdat al mijn vastgeroeste overtuigingen en conditioneringen opgeruimd moesten worden. In dit menselijk drama groeit mijn begrip van wat liefde is. De verschillende rollen die ik speel, en de mensen die ik daarbij heb ontmoet, hebben mij geholpen om te groeien. Al mijn medespelers, de mensen vermomd in diverse gedaanten, had ik nodig als spiegel. Het drama is onvermijdelijk, maar ik hoop dat de lezer vooral de sterke en diepgaande momenten daartussendoor signaleert. Mijn boek zit vol met momenten waarin ik zuiver weet dat ik door de shit heen móét! Dankzij mijn kracht en doorzettingsvermogen kon ik mijzelf iedere keer weer oprichten om datgene in mijn leven te brengen waar mijn ziel zo naar hunkerde. Liefde!

Toen ik in 2015 mijn grote liefde ontmoette, heb ik mijzelf onder meer aan hem doen kennen door mijn dagboek voor te lezen. Een bijzonder stelselmatige manier om iemand bekend te maken met je eigen geschiedenis. Het niet-toeval wil dat hij schrijver is van beroep. Al snel opperde hij het idee dat mijn ervaring een kans verdient om tot een echt boek uit te groeien.

NIETS IS VERZONNEN

Met de nodige sturing van mijn lief heb ik de afgelopen drie jaar de oorspronkelijke 1500 pagina’s aan materiaal herlezen, geordend, herschreven, geschrapt, gecorrigeerd, gecomprimeerd, geredigeerd, geschaafd, gecomponeerd en geschuurd. Dit tijdrovende en veeleisende proces heeft mij enorm geholpen om te begrijpen hoe mijn leven gelopen is. Alles in mijn boek heeft zich werkelijk zo afgespeeld, hoe ongelooflijk dat soms ook mag lijken. Niets is verzonnen. In het begin kon ik dagenlang van slag zijn door wat ik had teruggelezen, omdat ik de gebeurtenissen opnieuw beleefde. Dat proces van lezen en herlezen herhaalde zich net zo vaak tot mijn emotie hanteerbaar werd. Tot ik het gevoel kreeg dat ik toeschouwer was in plaats van deelnemer.

Dit hele bewustwordingsproces – in de beschreven werkelijkheid en tijdens het maken van het boek – wordt gevoed door alle personen die op het toneel verschijnen. Zij hielden en houden mij een spiegel voor. Behulpzaam daarbij was om de spelers in dit toneelstuk, inclusief mijzelf, een fictieve naam te geven. Ook heb ik enkele spelers samengevoegd tot één, zodat het voor de lezer overzichtelijk blijft.

Graag wil ik mensen die zijn vastgelopen – of dat nu met werk of privé samenhangt, of beide – een steuntje in de rug geven met mijn verhaal. Maar ik hoop vooral leidinggevenden, bedrijfsartsen, (re-integratie)coaches, therapeuten en psychologen te bereiken. Zodat zij beter begrijpen hoe ze met mensen in een burn-out kunnen omgaan.

VERVALLEN IN SOMBERHEID

Nog regelmatig verval ik in onrust of somberheid. Zeker nu mijn boek overal te koop is, begint het te kriebelen. Dit boek gaat waarschijnlijk veel teweegbrengen in mijn omgeving, maar ook daarbuiten. Ik laat letterlijk en figuurlijk de naakte waarheid zien. Dat vergt vertrouwen in mijzelf, maar ook in de ander. Begrijpt de ander wel wat ik schrijf? Natuurlijk is mijn waarheid niet dezelfde als die van de lezer. Wat een ander vertelt, kun je alleen laten resoneren met jouw eigen ervaringen, met het verhaal in jouw lichaam. Kan ik een ander exact hetzelfde laten ervaren als wat ik heb ervaren tijdens mijn burn-outs? Nee. Het enige dat ik kan doen, is mijn verhaal zo helder en eerlijk mogelijk weergeven.

Mijn angst voor kritiek is onvermijdelijk. Iedere lezer heeft een eigen focus of referentiekader. Iemand binnen de politie zal het ongetwijfeld anders lezen als iemand met burn-outervaring. De hooggevoelige medemens zal veel van mijn innerlijke strijd herkennen. Wat er voor de één uitspringt, valt een ander wellicht niet eens op. Toch weet ik dat die kritiek in mijzelf zit en bij niemand anders. Zoals ik de onrust en mijn angst voor kritiek bij mijzelf zoek, geldt dit ook voor de lezer. Waar zit de angst, wat mag niet gezien worden? Is de waarheid confronterend? Heb je geleerd om alles wat niet mooi of geen plezier geeft te verbloemen? Ervaar je de verwoording van mijn ervaringen als een oordeel? Ben je bewust van het feit dat je onverwerkte emoties wegstopt? Om deze vragen met open vizier tegemoet te treden is veel daadkracht en doorzettingsvermogen nodig. Dat weet ik als geen ander. Misschien herken jij als lezer delen van jezelf of herken je wat je hebt meegemaakt. Misschien lees jij jouw eigen rol in dit boek of jouw proces. Wat het ook mag zijn, ik wens dat jij er kunt uithalen wat er voor jou, exact voor jou, inzit. Wat jou helpt om jezelf verder te ontwikkelen in jouw bewustwording. Omdat dit nooit ophoudt…

Dit verhaal, mijn waarheid, heb ik kunnen schrijven vanuit mijn hart. Met veel liefde voor mijzelf en voor de ander, en met vertrouwen in wat is en wat komen gaat. Het is een rijkdom om uiteindelijk thuis te komen in mijzelf.

Loes van Dam

Het boek is te bestellen via deze link: https://www.boekenroute.nl/gasten/gtn1Boek.aspx?ISBN=9789491728334