SEKSUEEL GRENSOVERSCHRIJDEND GEDRAG? PARDON? WAT?!

Onbewust, onbedoeld, onbegrepen, flirterig, speels of bewust, vijandig, intimiderend en/of vernederend? Situatie bepalend of oppervlakkig gedoe, een slinkse beweging, een foute aanraking of platte opmerking? De variaties in wat mensen grensoverschrijdend vinden, is enorm. Het lijkt soms wel oorlog. Maar nog verder kijkend, is het niet een kwalijke demonische truc om nu, naast al die andere oorlogen, ook mannen en vrouwen tegen elkaar op te hitsen?

Ineens zegt die vriendin van mijn vriendin dat ze mijn begroetingskus op haar blote schouder niet prettig vond. O! Ik schrik. Ik voel me terechtgewezen. Ga me schuldig voelen, doe meteen motievenonderzoek. Vind ik haar ook niet erg aantrekkelijk? Eh? Eh, ja, eigenlijk wel. Mooie blote schouders.

O jee. Dat kan niet meer, Peet! Maar mogen die gedachten nog wel? Eh… Tricky! Was mijn gebaar niet een manipulatieve manoeuvre om te zien of ze mij ook leuk zou kunnen vinden?

Eh, nou…, een beetje. En was dat nou wel zo elegant waar mijn eigen vriendin bij stond? Eh, nee. Eigenlijk niet. Eigenlijk een pietsje machogedrag, Peet! Ai. Au.

Naar jezelf kijken en dan de diepte in gaan is vaak nogal pijnlijk. En dan ook plotseling voelen hoe ik eigenlijk onbewust die twee vriendinnen gênant tegen elkaar uitspeelde. Ten diepste vanuit mijn eigen onzekerheid over mijn vaste relatie: of zij wel bij mij wil blijven. Een stille maar altijd aanwezige verliesangst. En dat mijn innerlijke jongentje dan naar alternatieven uitkijkt, of er nog iemand anders veel om mij wil geven. En nu ben ik bang, dat mijn lieve vriendin zich zo ergert aan mijn onbewuste flirtgedrag dat ze juist daarom mij straks gaat dumpen. Waarmee ik mijn eigen diepste angsten weer gemanifesteerd krijg! Wat zo klinkt de spirituele wet: “Wat je zaait, zul je oogsten. Wat je uitzendt, krijg je terug.”

Maar ook, waar je bang voor bent, komt naar je toe, zodat je er verder onderzoek op kunt doen.

O jee. Ineens aandacht moeten geven aan het onbehagelijke gevoel van die vriendin van mijn vriendin. Hoe mijn gedrag de ander vervelend kan hinderen. Stress tussen die twee vriendinnen creëren. Daar had ik echt nog nooit bij stilgestaan. En nu moet dat ineens wel. Want de radio en tv lopen over van de tumultueuze berichten over misbruik en misverstaan. Trump pakte ze gewoon bij the pussy, maar hij kwam er toch niet zomaar mee weg. De seksuele schreeuwlelijken van The Voice kregen ze vet uitgemeten in de pers. En ik? Ik heb ook meer dan eens commentaar gehad op mijn te vrije optreden.

“Vindt u dit een gezonde leefstijl?” bitse ooit een dame, toen ik na enig inleidende vrolijkheid bekende dat als zij mij zou willen, dat ik dan meteen alles opzij zou zetten. Eh ja, er was publiek bij en voor geen prijs had zij kunnen ingaan op mijn toen (eigenlijk gemeende) avance. Geen win-win maar verlies-verlies. Grensoverschrijdend gedrag? Of een klungelig en mislukt signaal voor verlangen naar echt contact?

In mijn praktijk bezochten een paar weken na elkaar ooit twee zussen mij voor een astrologisch consult. Zus Annemiek was heel tevreden.

“Ik krijg alsmaar bevestiging van jou,” zei ze. Mars met een beeldschone driehoek naar Venus, had ik gezegd. Annemiek vertaalde dat schitterend met “Ik hou van die fenomenale centrifugale kracht waardoor er niemand anders bestaat, er niets anders is op deze wereld dan die ander.” Wat een poëzie.

Niet dat Annemiek tevreden was over haar seksleven, nee, er was altijd al veel storing op de lijn.

In haar jonge jaren was ze het uitdagendste meisje van de school met natte T-shirts op elk feestje, al met hoge scheuren in haar jeans toen die mode nog maar net gepresenteerd werd. Korte rokjes, diepe decolletés.

“Ik had wat, ik was wat en dat wilde ik allemaal laten zien,” zei ze openhartig. Maar op school en op de universiteit werd er mateloos over haar geroddeld. De pittige grapjes en zelfs de handtastelijkheden nam ze voor lief.

“Ik moest al mijn intense verlangens kwijt,” legde ze uit. “Maar er stond HOER met onuitwasbare viltstift op de deur van mijn locker. En een corpsbal gooide op een feest een heel glas bier over mijn mooie kapsel met de kreet: We gaan de slet verzuipen!”

Annemiek was ondanks dat mooie astrologische aspect de eerste veertig jaar van haar leven qua relaties slechts tijdelijk gelukkig geweest. Toch gloorde er voor haar nog veel zon met een nieuwe vakantieliefde.

Over naar zus Berdie. Naast allerlei andere aspecten had ik het ook over Mars vierkant Pluto in háár horoscoop gehad. Op ChatGPT.com

Ik had gezegd dat de betrokkene meestal een sterke, zelfs magnetische, seksuele energie moet leren kanaliseren: “Er is dan meestal een extreme, gepassioneerde aantrekkingskracht, die helaas ook maakt dat je veel begerige mannen zult moeten afwijzen.”

Berdie zag dat allemaal niet als positief. Helemaal niet. Ze had zelfs het idee dat ik zelf met die zin een M/V-balletje opliet in haar richting. Zo noemde ze dat en ze bedoelde een verkapt hitsig aanbod maar daarmee grensoverschrijdende opmerking. Pardon? Ik had toch alleen professioneel iets geduid?! Nee!?

Berdie had in de loop van haar leven zoveel wantrouwen opgebouwd dat ze haar eigen rol in het spel tussen mannen en vrouwen niet meer herkende. En schuld, schande en schaamte naar buiten projecteerde.

Oei, en inderdaad, er speelde op haar werk een schrijnend arbeidsconflict omdat ze haar leidinggevende had beschuldigd van hinderlijk volgen en met seksuele humor belagen. Ze had nog een collega gevonden, die ook “helemaal aan haar kant stond” (zo zei ze het) en de leidinggevende was op non-actief gezet. Berdie was bereid om elke grensoverschrijder “de tijd van zijn leven te geven”(zo zei ze het). Ze bedoelde het niet positief.

Ik gaf het maar op na een tijdje met enige compassie proberen. Berdie wilde op dat moment nog niet haar eigen gefrustreerde aandeel onder ogen zien. Eigenlijk speelt er dan een zelfdestructief, dwangmatig proces waarbij zo iemand zelf nooit de eigen passie kan ervaren maar helaas het ook nooit een ander zal gunnen.

De een kan haar liefde niet kwijt aan een karmische partner die zichzelf onwaardig vindt om zo’n groot liefdesgeschenk te ontvangen. De ander durft haar eigen heftige wellust nooit te tonen aan de partner uit angst dat ze totaal verslaafd zal worden aan hem. Want die zou je dan natuurlijk ook ooit kunnen afwijzen (‘En daarom wijst ik jou vast af, voordat je mij afwijst!’). Veel kerken hebben mannen opgehitst tegen vrouwen, ai, nemen nu de vrouwen wraak?

Daar zien we alweer de oeroude strijd om de macht. Wie bepaalt? Wie krijgt? Wie neemt? En wie zal dan altijd tekortkomen? Welke deugmens beschuldigt steeds de ander van fout gedrag? En hoe bang laat jij je maken?

Dat wordt straks onvoldaan sterven. En ten einde raad maar armoedig opnieuw reïncarneren? Dat gun je eigenlijk niemand. Ik blijf maar opteren voor intensief zelfonderzoek, voor bewustzijnsverruiming. Voor de kans om na mijn dood een keuze te krijgen: nog eens omlaag of verder omhoog of zelfs nog anders? Grenzen over? Spannend.

PdH