VRIEND OF NIET?

“Luister,” zei de luis tot de muis,
“Ik heb verstand, geef mij maar een hand,
dan kom je morgen in de krant.”
“Luis, dat van jou is nog niets,” riep een pauw,
die reed achterop bij een kat op een fiets door de stad.
“Muis, ga met mij maar mee, dan kom je op TV!”

“Zie ik er soms uit als zo dom?” vroeg de muis.
“Zal ik niet beter weten? ‘k Ga naar huis.
Wie wil worden gebeten door een kat of een luis?
Nou, ik niet. Thuis zit Piet.
En die heeft verdriet als‑t‑ie me nooit meer ziet.
Want Piet is mijn vriend en jij bent dat niet.

Dag luis met je scherpe tandjes.
Dag kat met je scherpe klauwen.
Ik hou niet van luizen, niet van katten
en niet van opschep‑pauwen. Da-ag!”

PdH

NIET KLAGEN

’t Is saai, zei de gaai. Ik vind jou flauw, zei de kauw.
Moet dat zo? vroeg de vlo. ‘k Ga naar bed, zei de fret.
Sorry, da’k geeuw, zei de leeuw tot de spreeuw.
Wat vervéél ik me hier, sprak de pier tot de stier.

Bah, riep de mol uit zijn hol”.
Stop toch met dat gemopper en plagen.
’t Zijn juist heerlijke dagen.
Kijk eens naar mij. Ik draag wel iets beters bij
in plaats van te klagen.

Hap! De pier werd opgevreten door de mol.
Mol was blij en zijn maag lekker vol.
En die andere zeurpieten dan?
Ach, die werden er stilletjes van.

PdH