Mama en kind Krokodil

Sterk van elkaar verschillende ouders krijgen van hen verschillende kinderen. Hooggevoelige kids hebben het extra moeilijk bij een scheiding. Hoe hoger de emoties oplopen, hoe minder men meestal ziet van de realiteit. Gefrustreerde verwachtingen, doemdenken en illusies wisselen elkaar dan af. Niets is meer wat het lijkt, onderhandelen lukt niet meer want de ruziënde partijen bijten zich in hun strakke overtuigingen vast. En dan is er meestal een kind de dupe. 

Eén van mijn cliënten raadpleegde mij over een moeizame werkrelatie, maar al bij het intakegesprek kwamen er diverse andere problemen aan het licht. Na haar scheiding bleef Saskia’s toen 12-jarige autistische dochter bij haar moeder wonen. Dat ging een tijdje goed, maar als het kind bij haar vader op bezoek was geweest, was ze wekenlang onhandelbaar. De ouders hebben namelijk totaal verschillende ideeën over een oplossing. De hakken gaan in het zand, men laat elkaar vooral de tanden zien.
“De verhouding wordt steeds grimmiger,” vertelt Saskia. Haar ex-echtgenoot wil haar dochter uit huis laten plaatsen. “Dan hoeft hij geen hoge alimentatie meer te betalen.”
Saskia is er van overtuigd dat het daar Henk om gaat. De ex-geliefden zijn verzand in akelige juridische procedures en ondertussen gaat het met hun kind, Debbie, steeds slechter. Heftige huilbuien worden afgewisseld met een soort foetusachtige terugtrekking.  Debbie communiceert nauwelijks meer en stopt zelfs dagen met eten.
De huisarts weet geen raad, een psycholoog raadde al eerder opname in een gespecialiseerde inrichting aan. De spanning uit zich natuurlijk ook op Saskia’s werk, als ze vaker dan ooit moet verzuimen omdat er weer iets met Debbie speelt. Ik ga maar weer eens aan de slag met de horoscopen van betrokkenen. Er staat een moeizame constellatie in Saskia’s tekening.  Venus, Neptunus en Saturnus staan voor de liefde, voor intuïtie en begrenzing maar ze botsen ongunstig op elkaar.

Kort gezegd ziet de betrokkene al haar liefdesrelaties door een roze bril, terwijl ze tegelijk allergisch is voor elke vorm van autoriteit. Ze staat open voor allerlei astrale projecties, maar neigt ook naar een diepe somberheid. In de relatievergelijking zien we dat ex-Henk en Saskia een lastige karmische verbintenis uitwerken. De arme Debbie raakte dus tussen pappa en mammie helemaal in de knel. Ze is een echte HSP met haar Maan in een driehoek naar Neptunus, waardoor ze elk gevoel van haar moeder naadloos in haar psyche opneemt. Tegelijk is ze met haar Zon in Leeuw, sextiel Saturnus, begenadigd met een sterk loyaliteitsgevoel, dat echter vooral naar haar vader speelt. Intuïtief wil ze er dus alles aan doen om haar ongelukkige ouders bij elkaar te brengen, want ze lijdt extreem onder hun ruzies. Het kind heeft eerst geprobeerd om de aandacht naar zichzelf toe te trekken door lastig gedrag, allemaal in de onbewuste hoop dat haar ouders even hun egocentrische gedoe zouden vergeten en zich liever zouden willen concentreren op datgene wat hen bindt.  Dat mislukte helemaal toen haar vader de narigheid ontvluchtte in een stiekeme andere relatie.
Moeder stortte zich nog fanatieker in haar interessante ZZP-carrière.  Beiden partijen gingen dreigen met een scheiding. De overdosis aan opgelopen spanning in het gezin maakt uiteindelijk dat Debbie’s  toch al beperkte communicatie-mogelijkheden het opgeven. Ze keert helemaal naar binnen. En daarna gaat het bergafwaarts. Is de inrichting de laatste en enige optie? Wat een ellende…

Saskia heeft nauwelijks zicht op haar eigen situatie, maar als ik haar de theorie uitleg, valt er wel een kwartje door. De oplossing moet immers niet gezocht worden bij het kind maar bij de ouders. Uit huis plaatsing van het overgevoelige kind is hooguit een goed tijdelijk idee, als je uit gaat van haar belang bij een prikkelarme, emotioneel veilige omgeving.  We oefenen intensief met de auraschoonmaaktechniek. Ik leer Saskia bovendien de techniek van het zwarte scherm: je visualiseert tussen jou en elke ander een soort astraal rolgordijn met hele dunne, taps toelopende gaatjes. Zoiets wat op de achterkant van de bus zit. De bestuurder kan wel naar buiten kijken, maar mensen buiten zien alleen de ondoorzichtige advertentie.

Debbie ontspant direct, als ze niet meer wordt geconfronteerd met mamma’s heftige energieën.  Kort daarna leert Saskia haar kind zelf het zwarte scherm te gebruiken als een rustige cocon om haar heen. Pappa Henk is verbijsterd. Hij ‘gelooft’ niet in die onzin, maar ziet dat het werkt. We zijn er nog lang niet, maar de angel is uit het conflict. Nu nog de karmische relatieklussen!

PdH
(Gepubliceerd als column in het tijdschrift Paravisie, juli 2016)