Loading...
You are here:  Home  >  HSP  >  Current Article

Een lifter in je hoofd

By   /   januari 11, 2013  /   No Comments

Een schizofreen kind met stemmen in zijn hoofd? Wie is daar de baas?

In mijn therapeutische praktijk vertelde een ongeruste moeder mij ooit het volgende verhaal: “Mijn zoontje van 10 en ik keken vorig jaar samen naar een stukje film over een meisje dat door de duivel bezeten zei te zijn. Geschrokken vertelde hij me dat hij dat vroeger ook had, hij noemde het een ‘baas’ in zijn hoofd. Soms waren er ook nog anderen personen in zijn hoofd. Ze schenen in kamertjes te wonen en soms met elkaar ruzie te maken. Mijn zoontje vertelde dat hij het opgelost had, nadat hij een jaar op karate gezeten had. Hij zei het zo: ‘De baas ging mij heel erg irriteren. Maar ik kon in zijn kamer komen en ik wist hoe ik hem moest trappen en slaan. Toen is de baas verdwenen. Eerst was ik bang voor hem en toen is hij bang voor mij geworden. Maar als ik nu het woord baas hoor, dan krijg ik een griezelig gevoel. Ik ben nog altijd een beetje angstig dat hij terugkomt.’ Het vreselijkste aan zijn verhaal is dat dit kind dit verhaal al die jaren voor zich gehouden heeft. Hij had inderdaad nachtmerries en lag vaak enorm te zweten. Is hij schizofreen? Is dit hetzelfde als stemmen horen? Hoe kan ik hem verder helpen?”

Dit fenomeen komt meer voor dan men denkt.

Zulke kinderen zijn meestal erg open en in hun vroege jeugd beïndrukbaar voor wat wij tegenwoordig ‘lifters’ noemen, astrale, overleden maar aardgebonden personen of andere wezens. Die kunnen zowel positieve als negatieve emoties doorgeven. Ze worden doorgaans aangetrokken door een onverwerkte angst of emotie bij het kind. Als zo’n zelfde gevoel echter ook bij een ouder speelt, kan dat die vibratie bij het kind versterken. Kinderen zijn, soms nog tot hun 12e, net stofzuigertjes in een enorme ruimte. Na het zevende jaar zullen de meeste kinderen enig praktisch realisme ontwikkelen. ‘Aarden’ noemt de een dat, de ander zal spreken over ‘indalen’ of ‘gronden’. Dat proces gaat zo nu en dan erg moeilijk. Het kind verzet zich bijvoorbeeld tegen zijn omgeving, die het als onaangenaam ervaart (“De kinderen in mijn klas zijn allemaal gek”). Even pijnlijk is het als een kind zichzelf alsmaar blijft afwijzen (“Ik kan toch niets, ik ben niet goed genoeg”). Zelfs jonge pubers kunnen nog erg worstelen met “de nare wereld”, met wat ze als een afschuwelijke werkelijkheid ervaren. Kennelijk kon het betrokken kind zich de laatste jaren beter aarden. Door alles wat je met je voeten en handen doet, aardt iemand. Dansen, wandelen en sport, en ook vechtsporten, helpen dus. Intuïtief weet zo’n kind ook zelf vaak wat helpt. Karate is voor dit kind een energie van verzet geworden, die heeft geholpen om los te komen van die lifter. Volwassenen kunnen ondertussen door zelf beter te gronden en te leren hoe zij zelf met bijvoorbeeld visualisatieoefeningen hun aura schoon kunnen houden, het kind veel steun bieden.

Kinderen spiegelen soms opvallend bepaald gedrag van hun ouders. Mogelijk herkent zo’n moeder iets van een gevoel van bazigheid in zichzelf of in haar partner? Of heeft zij zelf in het verleden paranormale gevoeligheden ervaren? Krachtige, soms zelfs dominante, sterk prestatiegerichte ouders kunnen niet altijd accepteren dat hun nageslacht hun eigen (verborgen) zwakheden laten zien of juist hun eigen verdrongen gevoeligheid, creativiteit of spiritualiteit. Zodra daar echter positieve aandacht voor komt, stelt zo’n kind zich meestal weer snel open en ontvankelijk op. Dan kan het zich thuis ook weer thuis voelen, ontspannen en beter zichzelf accepteren zoals het is. Een kind dat teveel moet presteren, niet veilig is, dat niet kan ontladen, ontwikkelt niet zelden (precies zoals volwassenen) slaap-, ademhalings- of eetstoornissen. Nervositeit kan zich bovendien uiten als agressie, onzekerheid of bedplassen. Sommige kinderen worden hyperactief van teveel druk in hun omgeving of ze krijgen last van obsessieve handelingen of nachtmerries. Anderen gaan vluchtgedrag vertonen: wegdromen, slaapwandelen, ‘zweven’ of zichzelf afsluiten. Ze kunnen vroeg gaan roken of zelfs alcohol of drugs gebruiken.

Zover zal het met de meeste kinderen niet komen. Als de ouders hun eigen overgevoeligheid en die van hun geliefde nageslacht zorgzaam verder onderzoeken (en daarmee zelf accepteren), zal het kind je makkelijk verder in vertrouwen nemen. Dat is de basis voor alle actie naar verbetering.

 

PdH

    Print       Email

Laat een boodschap achter

You might also like...

Peuteronmacht

Read More →