Deprecated: Assigning the return value of new by reference is deprecated in /home2/tijdgenl/public_html/wp-content/themes/dailypress/option-tree/ot-loader.php on line 369

Deprecated: Functie add_custom_background is sinds versie 3.4.0 verouderd! Gebruik in plaats daarvan add_theme_support( 'custom-background', $args ). in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5414

Notice: Functie register_sidebar werd verkeerd aangeroepen. Geen id ingesteld voor de argumenten array voor de "Primary Widgets" zijbalk. "sidebar-1" als standaard ingesteld. De id naar "sidebar-1" handmatig instellen om dit bericht te verbergen en de bestaande inhoud van de zijbalk te behouden. Lees Foutopsporing in WordPress voor meer informatie. (Dit bericht is toegevoegd in versie 4.2.0.) in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5866

Notice: Functie register_sidebar werd verkeerd aangeroepen. Geen id ingesteld voor de argumenten array voor de "Secondary Widgets" zijbalk. "sidebar-2" als standaard ingesteld. De id naar "sidebar-2" handmatig instellen om dit bericht te verbergen en de bestaande inhoud van de zijbalk te behouden. Lees Foutopsporing in WordPress voor meer informatie. (Dit bericht is toegevoegd in versie 4.2.0.) in /home2/tijdgenl/public_html/wp-includes/functions.php on line 5866
Blog Archives - Tijdgeest Magazine https://www.tijdgeest-magazine.nl/blog alternatieve inzichten rond spiritualiteit, gezondheid en grenswetenschappen Thu, 14 Mar 2019 11:32:48 +0000 nl-NL hourly 1 https://wordpress.org/?v=6.2.4 ANGSTSTOORNIS: DE SHARIA WORDT INGEVOERD! http://www.tijdgeest-magazine.nl/blog/angststoornis-de-sharia-wordt-ingevoerd Thu, 14 Mar 2019 11:32:48 +0000 http://www.tijdgeest-magazine.nl/?p=7546 Hoe bang kan een mens zijn? En creëer je zo zelf je eigen lijden? Mijn cliënte  heeft een angststoornis. Zo heet dat in het vak. Er valt me op dat ze vooral negatief denkt. “Ieder moment kan hier ook de sharia worden ingevoerd,” moppert ze. “Is het zo erg in jouw buurt?” vraag ik. Irene […]

The post ANGSTSTOORNIS: DE SHARIA WORDT INGEVOERD! appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>

Hoe bang kan een mens zijn? En creëer je zo zelf je eigen lijden?

Mijn cliënte  heeft een angststoornis. Zo heet dat in het vak. Er valt me op dat ze vooral negatief denkt. “Ieder moment kan hier ook de sharia worden ingevoerd,” moppert ze. “Is het zo erg in jouw buurt?” vraag ik. Irene (haar naam betekent vrede!) schreeuwt bijna: “Je ziet toch zelf al die boerka’s op straat?”
Tja, Irene woont in het centrum van Den Haag, “in de zwarte wijk” zegt ze daarover. Moet ik haar uitleggen dat het aantal immigranten, niet in Nederland geboren mensen, slechts 12% van de bevolking betreft en dat maar 5% moslim is? Dat is een zo goed als hopeloze missie.
Irene wil (“Ik MOET!”) vliegen maar ze is zodanig bang voor alles, dat die vakantieplannen met het gezin alsmaar uitgesteld worden. Man en kinderen vinden dat ze nu eindelijk maar eens hulp moet gaan zoeken. Ondertussen ben ik ingeseind door een van haar zonen dat zijn moeder een waar schrikbewind uitoefent thuis. Niets kan, alles is gevaarlijk, geen mens is te vertrouwen en moeder is permanent martelares. Elk moment kan de catastrofe losbarsten. Zoonlief ergert zich gek aan haar. Elk onderwerp op de tv lokt oeverloze kwaadheid bij zijn moeder uit: het klimaat (“De dijken staan op doorbreken”), de overbevolking (“Ze bouwen nog alleen maar voor de vluchtelingen”), de politiek (“Demonstreren helpt niks, ze slaan je kapot op het politiebureau”). Kan ik haar niet gewoon hypnotiseren? Dat is de prangende vraag van de gezinsleden. Kan dat?

Ik kijk maar eens naar haar horoscoop. Met veel planeten en de Noordelijke Maansknoop in Maagd is ze een vermoeiende perfectionist geworden, met beperkende gewoonten die haarzelf in een gekmakende sleur getrokken hebben. Tegelijk voelt ze van alles en nog wat aan (de Zuidelijke Maansknoop in het teken Vissen). Daar komt soms (in dit geval met een vierkant naar de Vissen-heerser Neptunus) een akelig slachtofferschap om de hoek kijken. Hoe langer we praten hoe minder zin Irene in een hypnosessie heeft: “God weet waar ik dan in terecht kom! Dan ben ik weer dagen overstuur van de ellende uit mijn vorige levens! Ik heb het nu al zo zwaar.”

Het noodlot van de angststoornis: bang zijn voor verandering.
“Mag ik naar je aura kijken?” vraag ik. Irene weet gelukkig niet wat dat inhoudt anders had ze ook daar vast bezwaar tegen gehad. Zodra ik mijn ogen dicht doe, zie ik het al. Een piloot die uit zijn brandende vliegtuig springt. Afweergeschut. Een granaat schiet de helft van zijn gezicht weg. Hij hangt urenlang stervend aan zijn parachute in een boom. Alles is voor niets geweest. De wereld gaat ten onder. Het komt nooit meer goed. Het is alsof ook de helft van zijn ziel weg is. Weg van de aarde, weg van dit tranendal. En dan toch maar weer geboren worden?! Tenminste met een depressiestand in je horoscoop: Maan vierkant Saturnus. Ojee.

Op internet zijn er talloze oefeningen te vinden die je kunnen helpen om te leren hoe je positief kunt denken. Stel je zelf aan het eind van elke dag de vraag: ‘Wat was vandaag WEL de moeite waard?’ Of ‘Is er iets waar ik me WEL op verheug morgen?’ Irene’s gezicht staat somber: “Ik zou nu al niks weten,” bromt ze. Ik presenteer haar dan als een laatste wanhoopspoging mijn favoriete mantra: ‘Ik houd zielsveel van mijzelf en ik mag zijn zoals ik ben.’ Je linkerhand op je rechterschouder en je rechterhand om je linkerschouder. Beetje lief en aandachtig in je schouders knijpen en je eigen handen kussen terwijl je dat zegt. Irene reageert furieus: “Wat denk je dat mijn kinderen gaan zeggen als ik dat doe? Wil je me gek maken soms?”
Hoe kan ik zelf positief blijven denken? Ik heb gelukkig iets aardigs in haar aura opgepikt. Ik zeg: “Je kunt rustig gaan vliegen want ik zie je nog best oud worden.”

De vrouw veert op: “Hoe oud!?” Dan maak ik een ernstige fout. “Bijna zeventig,” zeg ik. Irene stuift vloekend en tierend mijn huis uit. “Nog maar twintig jaar! Vuile gek! Ik ga je aanklagen!”
Stom, stom. Ik met mijn voorspellingen ook. Niks staat immers totaal vast. Het positieve van vandaag voor Irene: dit consult heeft ze niet betaald. En dat gaat ze ook nooit doen. Punt. Maar misschien gaat ze toch nog wel vliegen.

 

 

The post ANGSTSTOORNIS: DE SHARIA WORDT INGEVOERD! appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>
UITSTERVEN EN NOG EENS UITSTERVEN! http://www.tijdgeest-magazine.nl/blog/uitsterven-en-nog-eens-uitsterven Sun, 24 Feb 2019 18:17:59 +0000 http://www.tijdgeest-magazine.nl/?p=7549 Het lijkt of de wereld beland is in een spiritueel wasprogramma met azijn in plaats van wasverzachter. De mondiale biodiversiteit loopt in een enorm tempo terug. Planten, dieren en insecten sterven uit. Bossen worden gekapt, orkanen teisteren het land en de oceanen, vulkanen barsten weer uit, virussen en bacteriën worden resistent tegen onze bestrijdingsmiddelen. Ook […]

The post UITSTERVEN EN NOG EENS UITSTERVEN! appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>

Het lijkt of de wereld beland is in een spiritueel wasprogramma met azijn in plaats van wasverzachter.

De mondiale biodiversiteit loopt in een enorm tempo terug. Planten, dieren en insecten sterven uit. Bossen worden gekapt, orkanen teisteren het land en de oceanen, vulkanen barsten weer uit, virussen en bacteriën worden resistent tegen onze bestrijdingsmiddelen. Ook onze vruchtbaarheid loopt flink terug maar gelukkig worden onze nationale genen weer verbeterd door instroom van buitenlandse orgine. Helaas daartegen is de weerstand erg groot, gelet op toenemend racisme en populisme. Onze levensverwachting loopt eindelijk terug maar, lettend op de mondiale noodzaak tot aanpak van de overbevolking,  niet drastisch genoeg. Onze (bijna) demente medemensen, die zich suf hebben laten maken door straling, ongezond eten en televisie, worden door de medische stand bevrijd van de verantwoordelijkheid voor hun geestelijke doordenken: overal wordt wel weer een (duur) medicijn voor gevonden. Dat lijkt dan tijdelijk te helpen, totdat we achter de bijwerkingen komen.  De plasticsoep en de microplastics markeren hoogtepunten in de strijd tegen onze karmische bestemming. We kunnen niet steeds maar nog meer vis uit zee wegvangen en nog meer oerwoud leeghalen voor de verbouw van veevoer. Veel ontmoedigde jonge mensen stichtten geen gezinnetje meer, ze blijven liever single en nog lang thuis wonen. De meest depressieven plegen zelfmoord, een vlammend protest in wezen.

En? Heeft dit allemaal zin? Worden wij door buitenaardse Spelbedrijvers of een Goddelijke Bestiering aangespoord tot enige spirituele en fysieke zuivering van mens en natuur? Helpt het dat een miljoen jongeren heeft gemeld dat ze wel eens XTC gebruikt hebben? Helpt het dat tallozen zelfonderzoek zijn gaan doen, nadat ze burned out slachtoffer van de overheersende prestatienorm en de materialistische ratrace waren geworden? Helpt het dat we kinderen niet meer heel vroeg en niet klakkeloos laten vaccineren? Is het voldoende inspirerend dat in Amerika het beoefenen van yoga enorm  (met de helft) is toegenomen? Mediteren (ook bij kinderen) verdrievoudigde, naar 14,2% in 2017.   Helpt het dat eigenlijk ruim meer dan de helft van de bevolking vanuit een religieus of spiritueel perspectief denkt te leven?

De welvaart voor de superrijken is toegenomen maar er komt weinig zinnigs terug. Behalve natuurlijk de waarneming dat die lieden zich geavanceerde robottechnologie kunnen permitteren om de defecten in hun fysieke lichaam op te vangen. Zo worden we straks door kunstmatige intelligenties geregeerd. Grappig! Dat zien we nu al regelmatig in onze Tweede Kamer.

OPWARMING OF JUIST IJSKOU?

In dit spirituele wasprogramma wordt zo te zien azijn gebruikt in plaats van wasverzachter: “Hoera, weer honderdduizend moslims omgekomen in Jemen of Birma, hoera, wat zijn er weer veel zwarten verdronken in de Middellandse zee. Hup, stop die Oeigoeren in Chinese concentratiekampen en steriliseer hun vrouwen! Kappen met dat voortplanten in Afrika, vind iets beters uit dan AIDS en Ebola!”
Misschien zouden wij collectief meer dankbaar moeten zijn voor alle goeds dat wij in ons land hebben mogen ervaren. Geen oorlog meer sinds 1945, welvaart, pensioenen, een tolerante seksuele moraal en talloze bewustwordingstechnieken tot onze beschikking. Als het waar is dat de mens zijn eigen omgeving creëert (volgens de kwantummechanica is dat zo), dan helpt vast enig positief visualiseren. En misschien kunnen we collectief nog meer moois bereiken voor de wereldvrede NA onze dood.

PdH

 

The post UITSTERVEN EN NOG EENS UITSTERVEN! appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>
De strijd tegen K., leven met een strijdmodel http://www.tijdgeest-magazine.nl/blog/strijd-k-leven-strijdmodel Wed, 07 Feb 2018 15:36:52 +0000 http://www.tijdgeest-magazine.nl/?p=6955 Mijn cliënte had darmkanker. Ze was razend, ze voelde zich met haar 68 nog veel te jong voor de dood. Ze was dankbaar dat haar doctoren met haar innerlijke vijand de strijd aan gingen. Pillen en chemo. De kanker moest verslagen worden. Sylvia’s opvattingen over politiek gingen ook volgens het strijdmodel. Allerlei uitwassen moesten hard […]

The post De strijd tegen K., leven met een strijdmodel appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>

Mijn cliënte had darmkanker. Ze was razend, ze voelde zich met haar 68 nog veel te jong voor de dood. Ze was dankbaar dat haar doctoren met haar innerlijke vijand de strijd aan gingen. Pillen en chemo. De kanker moest verslagen worden.

Sylvia’s opvattingen over politiek gingen ook volgens het strijdmodel. Allerlei uitwassen moesten hard aangepakt worden. Natuurlijk stemde ze al jaren PVV: “We moeten die drugs uitroeien en die terroristen ook.” Ik noemde dat destructief vijanddenken maar Sylvia noemde mij weer een watje en naïef. Deze vrouw was haar hele leven al meer dan gemiddeld achterdochtig. Onveilig gehecht heet dat in vaktermen. Als je ouders je onvoldoende gekoesterd hebben, niet gezien of verwaarloosd. Je bent tekort gekomen, je gelooft niet dat je de moeite waard bent, je loopt je zelf altijd meer dan leuk is te bewijzen. En de wereld is je vijand. En natuurlijk reageert je lichaam op wat jij denkt.

Voor mij zijn zulke gedachtestromen nogal onnatuurlijk. Alle leven op aarde functioneert in een parasitaire kringloop. Alles eet alles. Als ons lichaam sterft, eten de micro-organismen die altijd al in ons leefden, ons hele fysieke systeem op. Er bestaan geen vijanden, hooguit tegenstrevers, die je een spiegel voor houden of je confronteren met je schaduwkanten. Elke gebeurtenis kan je dan iets leren. Bij mensen is ziekte een signaal van de ziel aan het lichaam als de geest niet goed meer wil of kan luisteren. Eerst wordt je genetisch meest zwakke plek daarvoor gebruikt: koppijn, diarree, zere voeten, jeuk of griep. Meteen zou je moeten denken: “Waardoor of door wie heb ik mijn natuurlijke weerstand laten ondermijnen?” En: “Aan welke destructieve geestelijke conditionering houd ik zo krampachtig vast, dat ik eerst ziek moet worden voordat ik snap dat het tijd is voor verandering?”

Als je de kwaal uit laat zieken, terwijl je, gedwongen door voldoende rust, zelfonderzoek doet, dan geneest de doorsnee ‘gezonde’ mens vanzelf weer. Ben je bang, neem je geen tijd voor echt onderzoek, tja, dan duw je jezelf meestal sneller het graf in. Wie trouw is aan zijn Hoger Zelf, zijn karmische opdracht zou je kunnen zeggen, die zal sneller een onbalans regenereren. Zo iemand zet immers het zelfreparerend, zelfgenezend vermogen van zijn eigen lichaam weer aan het werk. De regulier-medische stand ondermijnt dat proces helaas al direct met koortsremmers, antibiotica en vaccinaties. Ai, terwijl koorts het allereerste natuurlijke afweersysteem is tegen onprettige indringers! Ai, terwijl bacteriën en virussen het een heerlijk spel vinden om zo snel te muteren dat ze resistent worden tegen onze antibiotica! Ai, terwijl van talloze vaccins en medicijnen bewezen is, dat ze niet goed of zelfs averechts werken! Of dat de bijwerkingen ernstige problemen geven.

Sylvia bleef naar haar ziekte kijken, zoals ze naar vermomde IS-aanslagplegers onder de vluchtelingen keek. Ze verwachtte altijd het slechtste. Ieder pijntje maakte haar kwaad. “Kanker kanker,” grauwde ze en ze wilde toen van me weten of er genezing in haar horoscoop stond. Zo simpel was het niet. Want eigenlijk stond haar Marspositie (haar lichamelijke welbevinden) mooi. De astrologisch narigheid zat echter in een zogeheten Halve Vlieger: een combinatie van teveel meeleven met de ongelukkige wereld (Maan in Vissen), een radicale wantrouwige Zon in Schorpioen plus een boze, perfectionistische Saturnus, net in Maagd. Ik legde haar dat allemaal geduldig uit: “Jouw fanatieke strijdmodel bepaalt dat jouw verkrampte darmen niet meer gewoon kunnen verteren wat er is.”

Daar wilde Sylvia niet aan. Dat haar ingekankerde wantrouwen tegen ‘de vreemdeling’ ook innerlijk een tumor laat woekeren, dat kwartje viel niet door. Terwijl ze bijna tegen me schreeuwde, voelde ik zo’n pijn in mijn eigen lijf en zo’n verdriet in mij, dat de tranen me in de ogen sprongen. “Waarom huil JIJ nou ineens?” vroeg ze verbaasd. “Onder jouw drift zit zo’n diep verdriet! Ik kan het gewoon niet uithouden,” mompelde ik. Ineens ging de stop uit de fles, alsof het toen pas mocht. We huilden een tijdje samen. En daarna hadden we een echt gesprek. Oud zeer moet verteerd worden, verwerkt en uitgescheiden. Die middag liet Sylvia heel veel los uit haar kindertijd. Helaas bleek haar ziekteverloop toch niet meer af te remmen, maar Sylvia ging wel rustig en vredig thuis dood. “Ik ga kijken of God bestaat,” dat zijn haar laatste woorden geweest. Heel bijzonder.

Dit artikel is eerder als column gepubliceerd, in het tijdschrift ParaVisie in januari 2018. 

The post De strijd tegen K., leven met een strijdmodel appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>
Niets vragen=niets krijgen http://www.tijdgeest-magazine.nl/andere-verhalen/niets-vragenniets-krijgen Sun, 21 Jan 2018 10:42:56 +0000 http://www.tijdgeest-magazine.nl/?p=6896 Moet je je vrienden therapeutische hulp aanbieden? Omdat hun pijn soms onverdraaglijk is? ’t Is lastig om vriendschap en beroepsmatige bekommernis uit elkaar te houden als je matcht met elkaar. Mijn vriend R. WIL niet eens hulp. Tijdens mijn therapeutische opleidingen gaf een docent me al vroeg een nuttig advies. “Ga nooit ongevraagd hulp geven. Laat […]

The post Niets vragen=niets krijgen appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>

Moet je je vrienden therapeutische hulp aanbieden? Omdat hun pijn soms onverdraaglijk is? ’t Is lastig om vriendschap en beroepsmatige bekommernis uit elkaar te houden als je matcht met elkaar. Mijn vriend R. WIL niet eens hulp.

Tijdens mijn therapeutische opleidingen gaf een docent me al vroeg een nuttig advies. “Ga nooit ongevraagd hulp geven. Laat mensen er altijd voor betalen. Pas dan nemen ze hun eigen hulpvraag serieus.”
Dat valt me nog niet altijd mee. Ik ben een overempathisch ventje dat al gauw medelijden voelt in de dikke strot. Ik snap de pijn, ik voel iemands verdriet en ik gun iemand iets beters. Wat is er toch veel geld van mij geleend. Anet heeft er zelfs een leuk huis van kunnen kopen in Roemenië. We mailen elkaar nog wel eens. Leer je nooit van zulke fouten? Ach, vaak is het oud karma. Ik zal Anet wel opgelicht hebben in een vorig leven, denk ik dan en nu staan we quitte. De voortdurende AOW-instroom troost mij maandelijks moeiteloos met dat verlies van die drieëntwintigduizend piek. Dag, Anet.

Ik ben nooit goed geweest in grenzen stellen. De opleiding Auralezen vanaf 1985 bij het Centrum voor Intuïtieve Ontwikkeling in Utrecht hielp me wel. Even helder onderscheid maken: Dit is mijn veld, dat is het jouwe. Zo, die visualisatie lucht op!. Om mezelf efficiënt te helpen heb ik in latere jaren een CD Auraschoonmaak ontwikkeld met drie handige oefeningen, die ik zelf nog steeds toepas. Toch komt er nog wel eens een moeilijk geval op mijn pad waar ik een beetje onhandig mee ‘match.’ Met die term wordt bedoeld dat je op bepaalde fronten erg lijkt op iemand anders, dat bijvoorbeeld zijn pijn of karma lijkt op het jouwe. Zolang je je daarvan onbewust ben, blijft de narigheid van de ander je prikkelen. Je wilt helpen omdat je eigenlijk jezelf met de vergelijkbare zaken wilt helpen. Een voorbeeld.

Mijn vriend R. is een begenadigd kunstenaar en schrijver. Hij wordt echter door velerlei kwalen gekweld. Hulp vragen doet hij nooit, anders dan bij de huisarts en talloze specialisten. Hij heeft een grappig maar cynisch ego van marmer, een granieten pijnlichaam, dat de man zelf keurig onderhoudt. Zijn laatste vriendin noemde hem een obsessieve aandachtzuiger en een vierkante man, die altijd luisteren afdwingt. Haar kennend denk ik dat de arme R. vooral hemzelf spiegelende ellende aantrekt… Hij is het archetype gevoelsvulkaan, tegelijk gepassioneerd en wantrouwig, altijd de zogenaamd afstandelijke toeschouwer, eigenlijk doodangstig voor alles wat te dichtbij komt, allergisch voor de verwachtingspatronen van een ander.

Als we in het café met elkaar praten, dan relativeert R. zijn moeilijke jeugd altijd met ongemakkelijke grappen: “Nee, ik kom niet uit een opgewekt gezin. Mijn moeder maakte ook al mijn zinnen af aan tafel.”

Zijn vader was een koeionerende hork, een emotioneel aambeeld met een beperkte woordkeus (“Kankermongool” enzovoorts). Zijn ouders waren gespecialiseerd in emotionele chantage, gedrag ontstaan uit generaties jagers en prooien, ook nog eens katholiek afgericht. Thuis was er geen enkel overzicht, 3D bestond niet. R. haat hen allemaal en zij haten hem ook. Hij is te anders, een rebel.
Het idee dat hij zou lijken op wie dan ook uit zijn familie, is voor hem onverdraaglijk, maar toch slaat de imitatie toe. Al zijn verwanten zijn namelijk doodziek van de stress en ze luisteren, als schapen naar hun herder, alléén naar de dokter. Die diagnosticeert altijd iets dat behandelbaar is, waarvoor er medicijnen zijn. De enige die de bijwerkingen op de bijsluiter naleest, dat is R., dat weer wel. De witte jas zegt het en daardoor kan de hele familie gefaseerd uitsterven. En zo zit ook R. dagen in het ziekenhuis. Zijn belevingen schrijft hij genadeloos en hilarisch op. Maar onze grote schrijver pakt van mij hooguit een biertje aan. Psychische hulp vragen? Therapie? Onzin! 

En wat doet dat dan bij mij? Ik herken die ongenaakbare rebel, het niet goed sporen met je familie. Hun stroeve no nonsense houding, het a-spirituele van je broers of zussen, de eenzaamheid. R. heeft al die spanning verinnerlijkt waardoor hij allerlei kwalen heeft opgedaan. Ik ben er Goddank zelf al snel mee naar buiten gekomen. Ook liedjes gemaakt, ook gezongen op straat, ook artikelen en boeken geschreven. Ik heb mezelf geholpen, dat is het grootste verschil. Toen het werd aangeboden, heb ik alle therapeutische hulp aangenomen die er maar was. Meditatie, Encounter, Hypnose, Auralezen, Chinese Quantum Method, Touch for Health, Tantra en Familie Opstellingen.
Ik weet nu de weg. Ik gun R. de
moeizame zijne.

 Dit artikel is verschenen in het Tijdschrift Paravisie van februari 2018

The post Niets vragen=niets krijgen appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>
Tien Geboden voor Zelfliefde http://www.tijdgeest-magazine.nl/blog/tien-geboden-voor-zelfliefde http://www.tijdgeest-magazine.nl/blog/tien-geboden-voor-zelfliefde#comments Tue, 11 Dec 2012 15:15:17 +0000 http://www.tijdgeest-magazine.nl/?p=30 T I E N * G E B O D E N * V O O R * Z E L F L I E F D E. Soms stroomt je hart over van liefde en dankbaarheid – alles is ruim, alles is goed, alles is God. Op andere momenten zit je vast in een […]

The post Tien Geboden voor Zelfliefde appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>

T I E N * G E B O D E N * V O O R * Z E L F L I E F D E.

Soms stroomt je hart over van liefde en dankbaarheid – alles is ruim, alles is goed, alles is God. Op andere momenten zit je vast in een piekerkramp. Je twijfelt aan je zelf, je voelt dat je tekortschiet, dat je faalt. Voor die momenten zijn deze ‘Tien Geboden’. Het zijn krachtige affirmaties, bevestigingen van de waarheid die we niet altijd helder voor ogen hebben. Lees ze vaak, dan vervangen ze langzamerhand je negatieve overtuigingen. Ze ophangen op de wc kan wonderen doen.

1. IK BEN DIE IK BEN.

Met dit lichaam als voertuig en met déze op overleving gerichte geest moet ik het doen. Ik luister naar mijn lijf en dank het voor alle moeite die het moet doen om mij te dragen. Ergens in mijn zenuwgestel huist mijn ziel die gelukkig mijn levensopdracht kent. Deze drie-eenheid is alles wat ik heb. Ik kan niet meer ruilen. Dit is blijkbaar precies zoals ik moet zijn. Zonder mij, zoals ik op dit moment ben, was de schepping niet volledig. Ik stop met mezelf verwijten te maken voor dingen die ik (nog) niet kan. Ik leun niet meer op anderen, ik geef niemand de schuld. Ik neem alle verantwoordelijkheid voor de les die ik zelf gecreëerd heb. Ik aanvaard mijzelf zoals ik ben en ga niet wachten tot mijn leven eindelijk begint.

2. IK MAG FOUTEN MAKEN.

Alleen God is perfect. Voor de mens is perfectie een eindpunt, stilstaan en stilllstantd (foutje) is dood. Ik leef dus maak ik fouten, màg ik imperfect zijn. Ik hoef niet te kunnen wat ik niet kan. Van fouten leer ik. Ik geef mezelf de speelruimte om de ‘fouten’ te maken die ik maak. Zo houd ik mijn persoonlijke groei en de evolutie van het geheel op gang. Ieder mens heeft schaduwkanten die geaccepteerd moeten worden om hun schaduwkwaliteit tot zijn recht te kunnen laten komen. Dan pas komt er echt evenwicht. Ik durf op oude beslissingen terug te komen, ik durf ook mijn verontschuldigingen aan te bieden als dat gepast is.

3. IK KRIJG PRECIES WAT IK NODIG HEB.

Ik geloof dat ik hier vooral ben om te groeien in bewustzijn. Alles helpt om mijn opdracht op aarde te vervullen – ook de tegenslag en de ziekte, de vijanden en de ruzies, de verloren liefdes en de gebroken harten. Als ik dat nu niet zie, zal ik het later wel kunnen zien. Ik besef bij elk moeilijk moment, dat alles altijd nog veel erger had kunnen zijn. Ik durf te zeggen wat ik voel en hoe ik me voel. Ik deel mijn ontwikkelingen vol vertrouwen met hen die me na staan. Als het toch stroef blijft lopen, dan zoek ik naar Nieuwe Mogelijkheden en weer Andere Oplossingen, eventueel met nieuwe mensen. Ik houd mijn creatieve toverstaf bij de hand: sterk visualiseren van het goede helpt nagenoeg altijd. En het weggooien van ouwe troep ook.

4. IK HOEF ALLEEN MAAR VOLSTREKT EERLIJK NAAR MEZELF TE ZIJN.

Totale eerlijkheid naar andere mensen is niet altijd liefdevol, integendeel. Soms is een voorzichtige leugen of iets verzwijgen een betere oplossing dan de confronterende waarheid. Soms moet ik mezelf beschermen, dat is nu eenmaal zo in deze wereld. Als ik mezelf maar niet misleid; als ik maar weet wat ik doe en waarom. Nooit liegen blijft overigens een ultieme dapperheid. Spreek altijd eerlijk met God, de goddelijke stroom in het universum. Wees totaal oprecht en jouw gebed wordt een schitterend fenomeen. De wezenlijke werking van bidden is wetenschappelijk onderzocht en bevestigd.

5. IEDEREEN MAG VAN MIJ GENIETEN OP ZIJN OF HAAR EIGEN WIJZE.

Ik ben nodig op aarde. Anderen leren van mij, ik leer van hen. Maar hoe, dat weet ik niet altijd en dat hoef ik ook niet te weten. Ik hoef niet elk beeld van een ander over mij te corrigeren. Kritiek probeer ik zo eerlijk mogelijk te incasseren. Ik geef mijn openlijke en subtiele slachtofferrolletjes op en neem de macht terug. Ik probeer niet te oordelen over anderen. Ik accepteer dat er altijd wel iemand zal zijn die mij veroordeelt en een ander die mij bewondert. Wat de één goed vindt, vindt een ander waardeloos. Laat me maar gewoon genieten van complimenten en verder ontspannen doen wat ik voel dat ik moet doen. Ik hoef het niet de hèle wereld naar de zin maken.

6. IK HOUD MIJN AANDACHT HIER.

Hier is mijn lichaam, dus hier ben ik. Hier is de belangrijkste plek op aarde! Alleen hier kan ik werkelijk zien, ruiken, horen, voelen, proeven – hier klopt mijn hart, hier haal ik adem. Ik ga niet zweven, geen twee dingen tegelijk doen met mijn geest, want dan doe ik er minstens eentje half. Ik ga me niet nodeloos druk te maken over de eventuele gevoelens en gedachten van andere mensen over mij elders. Ik laat me ook geen quasi spiritueel paradijs op een andere wereld aansmeren of het idee dat het in andere dimensies (of in een ruimteschip buiten de aarde) beter is. De aarde is mijn oermoeder. Bij haar leg ik mijn loyaliteit en daarom houd ik van het stoffelijke, materiële leven. Ik ben hier. Ik leef hier en ik wil voluit leven hier in alle situaties die zich voordoen.

7. IK HOUD MIJN AANDACHT IN HET NU.

Ouwe koeien horen in de sloot. Alles is gebeurd omdat het moest gebeuren – nutteloos om er over te piekeren. Ook vage toekomstfantasieën verspillen mijn energie. NU is verreweg het boeiendste, interessantste moment van mijn leven! Ik maak wel nuttig gebruik van mijn geheugen, maar ga niet zeuren of klagen over toen en daar. Ik probeer vroegere opponenten te vergeven. Als er toch een kwetsuur uit het verleden blijft schrijnen, dan benader ik degene die hem veroorzaakt heeft en deel ik dat gevoel. En daarna zien we wel verder.

8. ALLES EN IEDEREEN HEEFT ZIJN EIGEN TEMPO.

Ik kan niet sneller groeien dan mijn lichaam en geest aankunnen. Elk proces heeft zijn eigen tempo. Ik heb tijd nodig om me bewust te worden van al mijn gewoonten, patronen en overlevingsmechanismen. Of ik nu wil leren vliegen of een helder mens worden, dat heeft allemaal oefening, geduld en toewijding nodig. Het is belangrijk dat ik een doel vaststel en dat ik dat bewust, krachtig en consequent nastreef. Ik hoef ondertussen mijn ontwikkeling niet te vergelijken met die van anderen. De wereld is al druk en gestresst genoeg. Het is niet nodig dat ik mezelf opjaag. Het scheelt al enorm als ik mijn eigen zich herhalende gewoonten en gedragspatronen eerder herken.

9. MIJN INNERLIJKE WEZEN IS HEEL DAPPER.

Door mijn geboorte heb ik mezelf een dapper geschenk gegeven. Ik houd vanuit die dapperheid mijn angsten kritisch tegen het licht. Lijdt een mens niet het meest onder ’t lijden dat hij vreest? Ik wacht rustig af en ik bereid me voor, maar ik ga niet fantaseren over alle vreselijke dingen die eventueel ooit zouden kunnen gebeuren. Dat vind ik zonde van de tijd. We zien wel! Als alles goed gaat, heb ik gelukkig niet vergeefs geleden. Mocht er toevallig wèl iets akeligs gebeuren, dan heb ik tenminste niet vooraf óók al geleden. Ik hoef niet meer bang te zijn. En als ik tòch bang ben, dan màg ik bang zijn. Bij groei hoort soms tijdelijk stilstand. Niet alles hoeft in één keer goed te gaan.

10. IK HOUD ONTZETTEND VEEL VAN MEZELF.

Hoe mensen zich ook naar mij gedragen IK HOUD EEN DIEP EN VOLLEDIG VERTROUWEN IN MIJZELF. Daardoor kan ik ook van andere mensen houden. En van deze hele, schitterende schepping. Overal is overvloed voor wie het kan zien. Alles is Liefde en ik ben er een deeltje van. Ik werk onophoudelijk aan mijn zelfvertrouwen en plan van daaruit een ontsnappingsroute uit de door mijzelf opgelegde innerlijke beperkingen. Ik wil vrij worden van alle angsten en authentiek mezelf zijn. Ik hoef niet alles persoonlijk te nemen, veel mensen projecteren immers hun eigen onvolkomenheden op anderen. Wat de mens ziet van de werkelijkheid, is immers niet meer dan een subjectieve interpretatie.

Peter den Haring

The post Tien Geboden voor Zelfliefde appeared first on Tijdgeest Magazine.

]]>
http://www.tijdgeest-magazine.nl/blog/tien-geboden-voor-zelfliefde/feed 2