Loading...
You are here:  Home  >  Opvoeding  >  Current Article

Buitenbeentjes coachen

By   /   augustus 19, 2015  /   Reacties uitgeschakeld voor Buitenbeentjes coachen

Change kooikat
Anders en introvert zijn, uit de toon vallen, ’t is lastig maar ook buitenbeentjes kunnen baat hebben bij behoorlijke supervisie, een uurtje coaching of een beroepskeuzeadvies.

“Hans zegt ’s morgens Goeiemorgen en ’s avonds Welterusten,” vertelde zijn moeder Marina me aan de telefoon. “Hij is nooit een prater geweest, op school hangt hij er een beetje bij. De rector zegt dat hij een autistische stoornis heeft. Maar nu moet hij een vervolgopleiding gaan doen. Of gaan werken. Hij zegt op elk idee van ons ‘Misschien’. Kunt u zo iemand toch een beroepskeuzeadvies geven?”

Hans is een jongen van gewone lengte met een wat mager postuur. Hij wilde zijn moeder niet bij ons gesprek hebben.
“Meestal beginnen mijn cliënten wat over zichzelf te vertellen,” zeg ik als opening, “maar dat is bij jou niet de goede ingang.”
Hans lacht een beetje scheef en mompelt iets dat op ‘Ja, ja, nou ja’ lijkt. Ik wapper met de tekening die ik van zijn horoscoop gemaakt heb: “Hier staat je hele karakter in met al je talenten en je handicaps. Ik ga je troosten: in het astrologische handboek staat over mensen met een retrograde Mercurius in het Twaalfde Huis in Steenbok, dat ze nogal introvert zijn, dat ze zichzelf graag terugtrekken. Dat ze eerder een goed boek pakken. Dat ze de wereld om hen heen al van kleins af aan behoorlijk bedreigend vinden en dat ze liever alleen gelaten willen worden.”
Hans kijkt verbaasd. Ik wijs de planeet op de tekening aan: “Een ongeaccepteerde Uranus, eigenlijk verlangend naar sensatie, afwisseling en prikkels maar ook soms iemand die zichzelf fysiek verwaarloost. Je hebt wat last van die tegenstrijdigheden en uit voorzichtigheid rem je alles af. Je bent een buitenbeentje, maar van mij mag dat. We moeten alleen eens kijken hoe je gelukkiger kan worden. Want je hebt het ook lastig met jezelf.”

Hans knikt. Daar ga ik weer: “Mars vierkant Maan in Weegschaal: moeilijkheden met een heftig emotionele moeder, waardoor jij je nog verder afsluit, omdat je niet weet hoe je er mee om moet gaan. Je kunt helemaal niet tegen ruzie, maar je kropt wel zelf allerlei gevoelens op”.
Ik som nog meer op. Hans’ ogen worden steeds groter.
“En zo ben je geworden wat je nu bent,” besluit ik na een half uurtje. “Wat vind je er van?”

Hans is ineens schor. En verbijsterd: “Hoe kun u dat allemaal weten?”
Ik leg hem iets uit over deze wetenschap en zeg dan: “Gelukkig kun je het makkelijkste worden als je drie dingen onthoud. Nummer Een is in het Hier en Nu leven. Dus je niet lullig of schuldig voelen over hoe je je leven in het verleden hebt aangepakt. Je was niet verder dan je toen was, je wist gewoon niet beter. Je zorgen maken over de toekomst is ook niet nodig. Alles gebeurt vanzelf als jij Punt Twee in gedachten houdt: Niet Meer Bang zijn. Jij vindt veel eng in de wereld, waar of niet?”
Hans knikt. “En je bent als de dood dat je nooit ergens bij zult kunnen horen en dat er nooit een meisje wat met jou zal willen!”
Hans krijgt een kleur als vuur: “Is dat gek?”
Ik kijk hem recht aan: “Nee. Maar je moet ook accepteren dat je 17 jaar bent en dat de hormonen door je lijf gieren. Dat je je geiligheid alsmaar probeert te onderdrukken omdat je bang bent om afgewezen te worden.”
Hans houdt ineens zijn handen voor zijn mond en ik reageer meteen: “Het lijkt of je iets wil zeggen maar dat je probeert om het stil te houden.”
De jongen begint zachtjes te huilen. Ik verwacht eigenlijk al een soort uitleg van zijn verdriet, maar dat is nog een stap te ver voor hem.

“Wat is Punt Drie?’ fluistert hij dan.
“Jezelf zijn, precies zoals je bent. Authentiek noemen ze dat.” antwoord ik. “Dat je van je zelf verdrietig mag zijn, mèt al je weggestopte teleurstellingen, mèt je geilheid en je angsten.”
Het blijft een hele tijd stil tussen ons. Dan zegt Hans: “Ik wil graag nog een keer met u praten.”

Dat doen we. En als ik maar de goede, invoelende vragen stel, dan komen er later ook echte antwoorden. Hans doet nu een laboratoriumopleiding: veel in zijn eentje werken, weinig gevoel hoeven tonen. Het doet recht aan het introverte buitenbeentje dat hij is.

Mag zijn.

PdH
(Gepubliceerd in het tijdschrift Paravisie 2015)

 

    Print       Email

You might also like...

Peuteronmacht

Read More →