Dit korte verhaal was een inzending voor de NPO-schrijfwedstrijd ter gelegenheid van de Boekenweek. In maximaal 500 woorden een thema uitgerold: Verboden maar toch spannend.

‘Dáár word ik nu onpasselijk van,’ zucht Nienke. ‘Je wordt verminkt op je twaalfde en je bent weerloos naar die religieuze mafketels die je hele verdere seksuele leven beperken. En je ouders staan blij te kijken en vertellen je dat je nu een echte vrouw of een echte man bent. Lekker over je pijn en je schaamte heen praten. Brr. Wat een ontheiliging van je geboortegeschenk! Ben ik blij dat ik alles nog heb.’

De regen en de parkbomen ruisen om ons heen. De twee Somalische meisjes met hun strakke hoofddoeken onder hun FC Den Haag paraplu verdwijnen in de grijze verte uit ons zicht. Leuk, Nederland, maar overal neem je je gemis mee. Wel een mooi geelgroen regenscherm. In de bus gevonden?
We schuilen onder de luifel van het gesloten restaurant.
‘Helemaal droog houden we het hier niet,’ wijs ik naar de harde stralen die in de hoeken naar beneden spetteren.
‘Dat probleem heb ik mijn hele leven al,’ zegt Nienke lachend. ‘Ik ben ook niet opgevoed. Iemands opa heeft me proefondervindelijk seksuele voorlichting gegeven.’
Ik wil weten of haar dat getraumatiseerd heeft. Nienke schudt opgewekt haar druipend natte hoofd. Wij zijn gaan rennen toen de regen los barstte, maar we zagen de luifel te laat.
‘Nee joh. Ik was toen ook al nieuwsgierig. Het hoort niet, het mag niet, het kan niet. Als ik dàt zeikverhaal hoor, dan gaat mijn schaamhaar al overeind staan. Ik liep van de zomer veel in mijn blote kont thuis. Zat ik ook in de zon op mijn balkon. Belde een jaloerse buurvrouw de Zédenpolitie! Marokkanen gaan aan je tieten zitten in de volle tram maar Nederlandse wijven met zo’n fucked up tweede chakra bellen 112 als ze ergens kut zien.’

‘Hèb je wel taboes?’ vraag ik terwijl mijn perverse nieuwsgierigheid maakt dat ik nog dichter bij haar ga staan. Ze kijkt onderzoekend over haar blauwe bril: ‘Heb jij ze? Ga jij een sigaret roken als je vriendinnetje gelikt wil worden, terwijl ze ongesteld is?’
Dapper schudt ik nee maar ik zeg: ‘Ik rook nooit.’
‘Jaja. En krijg ik jouw ding in mijn bruine sterretje als ik dat wil?’
Het vooruitzicht is zo prikkelend dat ik om mij heen ga kijken. Lopen er nog meer wandelaars in dit park? Biedt dit rare meisje mij iets aan? Ze kijkt door me heen: ‘Man, jullie mannetjes zijn zo angstig! De buren, de mensen! De keurigheid zit jullie totaal ingepeperd. Alles waar het echt om draait, is vaag geworden.’
‘Waar draait het dan om?’

Ik durf het bijna niet te vragen want ik weet het natuurlijk.
‘Om overgave, eikelmans! Niemand leert je overgave aan de natuur, aan je intuïtieve en instinctieve verlangens. Aan God! Ik weet daar van. Van vervuld worden door het Goddelijke, door het mysterie.’
Mijn hart klopt in mijn keel: ‘En een pik in je kontje helpt daarbij?’
‘Bij mij wel,’ zegt Nienke. ‘Kom, vergeet het, het wordt droog. Ik heb honger. We gaan een broodje Döner Kebab eten bij Yoessoef.’

PdH