Op www.hsp.jouwpagina.nl schreef in 2006 een anonieme, hooggevoelige jongeman, een HSPer, iets heel zinnigs over zijn jeugdervaringen met drugs.

CITAAT: “Ik heb allerlei drugs gebruikt van mijn 13e tot nu (35). Geen heroïne  verder alles wel eens. In het begin was ik gewoon nieuwsgierig en ik heb me ook afgezet tegen een overbezorgde moeder. Ze zijkte vaak over lopen zonder jas buiten, nou ja en dan ben je 17. Dan is dat heel fout als je vrienden er bij staan. Nou ja, ik kreeg ook foute vrienden, dus alles gebeurde ook, compleet met de politie thuis met een razzia. Ik zat een tijd in een inrichting en ook een maand of 3 in de bak. Maar wat ik zeggen wil dat is, je kan haarfijn voelen met LSD en XTC. Je wereld wordt 10.000 keer groter. Ik zelf vond ook mooier. Daarom heeft het lang geduurd. Nu praat mijn psychiater (van de reclassering, weet je wel) eindelijk over HSP, dat ik dat heb. Maar ze hadden mij beter moeten begeleiden. Ik zocht als kind gewoon naar schoonheid in de wereld. DAT was het, ik zocht niet naar verslaving of afleiding of wat dan ook. En toen ik dat beseft heb, toen ging het bergopwaarts met mij. Nu teken ik en paintbrush ik. Nu heb ik een natuurlijke weg naar schoonheid gevonden. Beter. Maar ik mis wel die voelhoogtepunten van LSD. Alleen de vreselijke buikpijnen en de borstpijn zal ik gelukkig nooit meer hebben. Snap je mij? Voor alles is de prijs te betalen. Ik heb betaald. Maar nu heb ik ook geen spijt. Het is gegaan zo en ik moest leren. Wat? Dat het leven op aarde ook VOL SCHOONHEID is als je maar om je heen kijkt. Ga maar lekker door met je pagina hoor! Dag.

Post van PdH