Het doemdenken neemt een hoge vlucht. Vooral in spiriland kan het leed niet op. Eerst zou de wereld vergaan in 1987, toen in 2000, toen was er een kritieke datum in 2005 en recent is reikhalzend uitgezien naar 21 december 2012. De Partij voor Mens en Spirit (PMS) organiseerde een Symposium om de mensen voor te bereiden op een onvermijdelijke economische chaos “waardoor de samenleving in ongekende extremen (zoals rond 1929) zal vervallen,” zoals een sombere deelnemer het verwoordde. O jee, o jee. Hoe enger de toekomst, hoe meer men krampachtig zoekt naar veiligheid, bestendigheid en meetbaarheid.

Voorspellen, zekerheid! Dàt willen we! Zulk meet- en cijferfetisjme maakt helaas alleen de betrokken wetenschappers een beetje gelukkig, u en mij niet echt. We ervaren namelijk steeds dat onze verwachtingen van de toekomst onophoudelijk moeten worden bijgesteld door onverwachte, onvoorspelbare gebeurtenissen.

Wie had vijf jaar geleden de verdamping van honderden miljarden euro’s  in de kredietcrisis kunnen bedenken? Wie had tien jaar geleden een drastische klimaatopwarming, gekoppeld aan dramatische tornado’s, durven voorspellen? Wie had twintig jaar geleden kunnen geloven dat de wereld ooit verscheurd zou kunnen worden door een tegenstelling tussen fundamentalistische christenen en terroristische moslims? Kon zich veertig jaar geleden iemand voorstellen dat we 100 nieuwe ziekten zouden leren kennen waaronder AIDS, MS, de vogelgriep en allerlei stralingsziekten? Wie had zestig jaar geleden kunnen vermoeden dat de wereldbevolking, die in rond 1900 naar schatting nog 1 miljard mensen omvatte en net na de Tweede Wereldoorlog iets meer dan verdubbeld was naar 2,2 miljard, in 2013 maar liefst 7,5 miljard zielen zou tellen!?

Geld is luchtpapier geworden, onze leefruimte is beperkter dan ooit, de globale energiewinning is in handen van zorgwekkende monopolies. Ondertussen staat onze gezondheid van alle kanten onder druk, terwijl we juist geobsedeerd zijn geraakt door leuk en actief ouder worden. Is het raar dat steeds meer mensen troost gaan zoeken in spirituele uitwegen? Waar moet het met deze wereld heen, waar kunnen we zin en betekenis vinden in deze materialistische, marktgerichte, commerciële en agressieve hogedrukketel?

DOEMSCENARIO’S

Al eerder werden we opgeschrikt door doemscenario’s. In 1987 herinner ik mij de commotie over de zogenoemde Harmonische Convergentie van 16 en 17 augustus 1987. Die datum moest een “sterrenpoort” worden stelde New Age schrijver Ton van der Kroon, “de opmaat naar een nieuw bewustzijn dat door velen het Aquariustijdperk wordt genoemd,”  omdat deze buitengewone planetenconstellatie het einde zou zijn van de Azteekse kalender van 5000 jaar. Duizenden mensen gingen mediteren op plekken die door zieners waren aangewezen als de hoofdaarde-chakra’s van de wereld. Deze goedwillende ezels kregen de verleidelijke en vleiende wortel voorgehouden dat zij de ontvangers en leiders gingen worden “van de nieuwe energie die vanuit de kosmos op aarde indaalde.” In oktober 2007 werd bovendien de komeet Holmes in het sterrenbeeld Perseus onverwacht een miljoen keer helderder dan hij was en prompt schrokken nog meer pessimistische channelaars op: dit was vast Het UltiemeTeken! Een paar jaar later konden de bibliotheken de boeken van en over Nostradamus, een Franse pessimistische ziener uit de 16^e eeuw nauwelijks nog aanslepen. Hij voorspelde namelijk in mysterieuze dichtvorm: “Het jaar 1999, zevende maand, van de hemel komt een grote koning van Terreur.” Het was vast indrukwekkend in zijn tijd maar het kwam gelukkig niet uit.

KANTELEN VAN DE AARDAS

Tussen 5 en 18 mei 2000 gingen er vijf planeten in één lijn met de aarde staan. De Zuidpool zou daardoor topzwaar worden en talloze mensen dachten dat dit het voorspelde kantelen van de aardas zou inleiden. Men verwachtte grote overstromingen. Ik heb kennissen die doodongerust een zeewaardig bootje aanschaften. Astronomen wisten al dat dit soort samenstanden vaker voorkomt, bijvoorbeeld op 15 september 1186 en op 5 februari 1962. Op 2 november 2100 zal het opnieuw het geval zijn. U bent voorbereid! Tegelijk maakte een andere categorie doemdenkers zich ongerust over de zogeheten millenniumbug, de globale crash van computersystemen die niet schenen te zijn voorbereid op de nieuwe datum. Ze kochten goud en makkelijk verhandelbare juwelen. Helaas, de polen bleven waar ze waren, de angsthazen hadden voor niks een nieuwe computer gekocht (of ging het de computerbusiness soms dáárom toen ze die geruchten gingen verspreiden?!). Alles viel mee op 1 januari 2000. Dus moest er wel iets fout gaan in 2012.

In veel wijsheidstradities kom je eindtijdverwachtingen tegen. De Hopi-indianen verwachten bijvoorbeeld te zijner tijd een soort energiemanifestatie van een ‘Blauwe Ster’ aan de hemel, bedoeld wordt Sirius, die het eind van hun cultuur aan zal kondigen. De Apocalypsus hangt sinds mensenheugenis de christenen boven het hoofd. Het Bijbelboek Openbaringen is niet zuinig met nare voorspellingen en de Dag des Oordeels kan voor de zondaar nooit ver meer zijn. Goddank, hebben de christenen tegelijk de verwachting dat op tijd de Messias zal afdalen. Anderen geloven Benjamin Creme, de Amsterdamse Engelsman, die al veertig jaar beweert in zijn SHARE-project, dat nu elk ogenblik Maitreya de Wereldleraar, zijn versie van de nieuwe Christus, zal verschijnen voor onze redding. De Oekraïense wiskundige/astronoom Prof. Dr. Smelyakov berekende  in 1996 dat het samenvallen van grote galactische snijlijnen mogelijk tussen 1978 en 2017 voor bijzondere effecten op aarde zou zorgen. Met een hoogtepunt in 2012?

HEILIGE PLEKKEN

Veel mensen zijn ter voorbereiding op Het Grote Ongewisse heilige plekken gaan bezoeken, zoals ze zijn aangewezen door bevlogen schrijvers over deze onderwerpen. Glastonbury en Stonehenge in Zuidwest Engeland ontvangen per jaar duizenden spirituele toeristen, occulte reizen naar de Egyptische piramiden zijn populair, evenals reizen naar Izapa in Mexico, de vroege Maya-stad, die ongeveer 2100 jaar geleden zijn hoogtepunt beleefde. Maya wie, Maya-wat? Hoe is dat Maya-gedoe zo gekomen?

In 1987 beschreef een Spaanse onderzoeker, Professor Jose Argüelles, in zijn boek The Mayan Factor uitgebreid die inmiddels befaamde Tzolkin-kalender. Deze is gebaseerd op een stelsel van 260 dagen (de duur van de menselijke zwangerschap) en functioneert in combinatie met een tweede stelsel van 365 dagen, de haab. Dat Maya-jaar, een tun, telt 360 dagen plus enkele correctiedagen ‘buiten de tijd’. Terugrekenend met die kalender kwam Argüelles uit op een scheppingsdatum van de Maya-wereld rond 3114 v.Ch en een einddatum ergens in 2012. Na wat wiskundige en astronomische aanpassingen (correlaties) door diverse geleerden kwam er een precieze datum uit: de winterzonnewende van 21 december 2012 om 11.11 uur.

John Major Jenkins schreef later in zijn boek Het einde van de Mayakalender 2012 dat dit Indiaanse volk tevens precies de schommeling van de aardas, de zogeheten precessie van de equinoxen, gemeten heeft en hun duur. De vijf 13-baktuncycli van de Maya maken namelijk opgeteld precies 26.000 jaren (tuns), terwijl dat precieze getal pas sinds 1966 aan astronomen bekend is. Overigens berekende Jenkins dat de Maya’s alleen een cruciale omwenteling aangaven, als een proces dat begon in 1980 en eindigt in 2016. Hij noemde trouwens 1998 als middelpunt daarvan en niet 2012. In december 2012 zou er wel iets opmerkelijks plaats vinden dat onderzoekers een Galactische uitlijning noemden: een serie planeten, de aarde en de de zon stonden dan op één lijn met het middelpunt van de Melkweg. Zo’n gebeurtenis deed zich overigens ook al eens in december 2007 voor zonder dat het ons gestoord heeft. En trouwens, hoe is dat centrum van die ENORME Melkweg ooit door een amateur vanuit de aarde zo exact te bepalen?!

De Maya’s zagen tijd als een cyclisch proces van voorspelbare en beschrijfbare herhalingen. Ze hadden buitengewone kennis waarmee ze de menselijke ontstaansgeschiedenis, feitelijk als een zwangerschapsperiode in kaart brachten. Ze lieten bovendien met hun berekeningen zien hoe voor hen de microkosmos, het alledaagse leven van de mens, een weerspiegeling was van de macrokosmos. Wij kennen dat ook in de oude occulte wijsheid die zegt ‘Zo beneden zo boven.’ Aan het kleine kan men het grote afmeten. Met hun vergevorderde astrologie moeten we die Maya’s zeker de eer gunnen van een diepzinnig en hoogontwikkeld kosmologisch model van de menselijke evolutie.

De Maya-beschaving kwam op rond 1500 v.Ch. en werd door andere volkeren, waaronder de Tolteken tegen 900 n.Ch. overweldigd. De laatsten namen niettemin veel  van de kosmologie van de verslagenen over. Het volk dat later de Tolteken gingen overheersen, de Azteken, behield ook de Maya-gedachte aan vijf wereldtijdperken, vijf ‘Zonnen’. Een Amerikaanse professor, Gordon Brotherston, wist na onderzoek van de beroemd geworden gebeeldhouwde Azteekse Zonnesteen, deze beschavingtijdperken te dateren op 5200 jaar elk, samen weer 26.000 jaar. Veel verwante verhalen in diverse Indiaanse tradities lijken erop te wijzen dat die vorige vier beschavingen door specifieke rampen zijn beëindigd. De eerste door Water (een zondvloed), de tweede door vuur, (een zonsverduisternis in combinatie met hemelse, misschien buitenaardse demonen, die de mensheid verslonden), de derde door Regen (van vulkanische as), de vierde door Wind (heftige stormen). De vijfde, de huidige  nieuwe ‘Zon’ gaat opnieuw aflopen door interventies van hemeldemonen. Kometen, UFO’s, zonnevlekken? Er werd ons door veel vooral Amerikaanse profeten, zoals Little Grandmother Kiesha Crowter en Drunvalo Melchizidek, de definitieve overgang beloofd naar het nieuwe gouden tijdperk, die Vijfde Zon van de Maya’s. Natuurlijk kunnen we maar beter focussen op Hoop dan op Narigheid, want wat wij collectief uitzenden met onze gedachten, heeft kennelijk de neiging om zich materieel te manifesteren. Maar toch, een voelbaar keerpunt was 21 december 2012 nog niet.

KENNIS MEE OVER DE BERINGSTRAAT?

Sommige onderzoekers beweren dat die Maya’s hun wijsheid hadden van een bron op een andere planeet en verwijzen naar afbeeldingen die inderdaad astronauten zouden zijn. Anderen stellen dat deze kennis duizenden jaren eerder met migrerende Mongolen over de Beringstraat mee kwam naar Amerika. Wat voor soort prehistorische kennis was dat dan? In een schoolvoorbeeld van ‘toevallige’ synchroniciteit ontdekten de broers Terence en Dennis MacKenna (gepubliceerd in 1975 in hun boek The Invisible Landscape) dat er in de I Tjing, het magische Chinese orakelboek (gedateerd op mogelijk 3000 jaar v.Ch.), ook al een tijdscode verborgen was. De 64 zeslijnige ‘hexagrammen’, 364 in totaal, staan eveneens voor een maankalender van dertien maanden. Met behulp van computers konden ze daaruit een zogenaamde Timewave construeren, een golf die alle belangrijke aardse gebeurtenissen en de duur daarvan aangaf. Gekoppeld aan onze, de astrologisch-Gregoriaanse kalender vonden ze uit dat alle golven en subgolven aan het eind van 2012 een hoogtepunt moesten bereiken. Dus niet..

Ook van buiten onze aarde lijken bepaalde fenomenen zich met waarschuwingen aan onze cultuur bezig te houden. Recent zijn er in Engeland graancirkels aangetroffen die ondubbelzinnig gecodeerde planeetstanden en daarmee datumbepalingen presenteren. Met name uit de analyse van een serie graancirkels in Avebury op 15 en 22 juli 2008 decodeerden sommige astronomische specialisten een waarschuwing die wijst op een komeetinslag een week voor 21 december. Ook niet gebeurd… Aan de wetenschappelijke sterrenkundigen is overigens nog niets aan het kosmische uitspansel opgevallen dat daar op duidt. Is daar astrologisch nog iets van te bakken?

Op 14 december 2012 stond er om 12.00 uur boven ons een Yod aan de hemel, een karmische vingerwijzing, vol onzekerheid en onbehaaglijkheid. De Maan stond precies conjunct Pluto op 9 graden in Steenbok in sextiel naar Saturnus in Schorpioen en beiden dus in een 150 graden aspect (twee inconjuncten) naar Jupiter retrograde op 10 graden in Tweelingen, die weer precies in conjunctie met Lilith (de Zwarte Maan) staat.  En in gewone mensentaal? Ik gok: iets met de karmische heling van de Aarde (Maan-Pluto in Steenbok) wordt ondersteund door gevoelsmatige mannelijke autoriteit (Saturnus in Schorpioen) maar misschien door veel overdreven mentaal gebabbel (Jupiter in Tweelingen), vooral van vrouwen (Maan inconjunct Jupiter conjunct Lilith), bemoeilijkt.  U snapt het al: zulke voorspellingen voor de hele mensheid zouden een kern van waarheid kunnen dragen, maar het komt ook weer dicht bij koffiedik kijken.

ASTROLOGISCHE KENNIS

Astrologische invloeden moeten bovendien altijd worden gezien in relatie met een ieders unieke persoonlijke geboortehoroscoop. Een rampstand voor de één is een fantastische kans voor de ander. De westerse astrologie las geen specifieke rampen uit de horoscoop van 21 december 2012. Wel was er gedurende het hele jaar 2012 een wisselende 90 graden configuratie tussen Uranus en Pluto. Dat ongunstige, zogeheten vierkantsaspect wekt beslist krachtige archetypische processen op. Eerder heeft zo’n hemelstand geleid tot massale en permanente veranderingen in het collectieve bewustzijn (oorlogen en revoluties), soms zich manifesterend als catastrofale natuurrampen. Dat spoort met veel doemdenken. Toch is zijn er andere tendensen. De grote gasreus Jupiter, die wordt geassocieerd met spirituele groei en de uitbreiding van onze grenzen, maar ook met hoop en optimisme, stond op 21 december 2012 in Tweelingen. Die positie wordt geassocieerd met communicatie, het verwerven van kennis en verbreding van onze geest. Jupiter staat in aspecten met de eveneens langzaam lopende planeten Saturnus en Pluto. Dat wijst op een periode van diepe en permanente transformatie, waarbij de ernst van de situatie mensen zal dwingen om mogelijk lastige realiteiten onder ogen te zien. Plutonische energie maakt over het algemeen zulke voorspelde overgangen bepaald niet gemakkelijk. Nog iets. Neptunus, de planeet van intuïtie, spiritualiteit maar ook van escapisme en luchtfietserij, doet ongeveer veertien jaar over zijn baan door in elk teken van de dierenriem. In 2012 kwam hij zijn ‘eigen’ teken Vissen binnen. Bedoeld wordt dat hij daar het krachtigst staat. Die positie zou kunnen wijzen op een periode van veertien jaar waarin de mensheid sterker dan daarvoor op zoek gaat naar verlossing van haar egogerichtheid door kunst, spiritualiteit, opofferingsgezindheid en onbaatzuchtige dienstverlening. Sommigen zullen die invloed mogelijk ervaren als een sterke drang om hun fysieke werkelijkheid te overstijgen. Dan denk ik aan experimenten met telepathie, met buitenzintuiglijke waarneming maar ook aan meditaties om los te komen van de zwaartekracht.

Onmiskenbaar zijn er de laatste jaren grote positieve, spirituele stromingen kenbaar, althans in het westers-georiënteerde deel van onze planeet. Ik denk aan de omwenteling in het denken over ons klimaat, sterk geïnspireerd door de film van Al Gore, An Inconvenient Truth. Ik denk aan de ongelofelijke reikwijdte van films als The Secret, (prominent bij Oprah Winfrey) en What the Bleep Do We Know?, aan het succes van de bewustzijnsfilm The Shift (zie http://www.theshiftmovie.com ). Wij zijn ons er meer en meer van bewust dat je een keus hebt om je leven betekenis, en positieve betekenis te geven. De globale verbondenheid via internet laat zeker een tendens zien naar nihilistisch kop-in-het-zand-steken (games, geld, gezondheid, porno en verre vakanties) maar óók een onzelfzuchtig verlangen naar echte verbinding en educatie. Het eenheidsdenken wint veld, evenals het besef van de aarde als een levend organisme met een mensheid erop, die coherent onderling psychisch en spiritueel verbonden is. Kinderen van Eén Vader. Toch?

Is nu het schip van graaiers, corruptie en korte termijn kapitaal op een onbewust niveau door een wal van spiritualiteit in december 2012 gekeerd? Dat hebben we nog niet gemerkt of we moeten de Financial Cliff in de Amerikaanse economie als droevig ijkpunt nemen. Misschien is er voor een klein deel van de mensheid in die weken inderdaad een transformerende verschuiving in bewustzijn geweest. Maar is zo’n proces toegankelijk voor Jan met de pet? En werd dat overal op de wereld gelijk gevoeld? Vast niet. Ik denk dat de bewoners van Papua Nieuw Guinea die planetaire spanning op een geheel andere manier ervaren dan de Westerse mensen die Happinezz of Onkruid lezen.

DE WEG NAAR BINNEN

Hedendaagse sjamanen, zieners en psychonauten (mensen die visioenen opwekken met bewustzijnsverruimende middelen zoals paddenstoelen, cactussen en bepaalde lianenextracten) leveren net als wetenschappers, astronomen, archeologen, historici en astrologen, in deze tumultueuze tijd integere bijdragen aan de omvangrijke discussie over wat 2012 te betekenen heeft gehad voor de mensheid. In zijn boek Voorbij 2012 gaf de Engelsman Geoff Stray een nagenoeg volledig overzicht van alle eindtijdvoorspellingen (kijk maar eens op www.diagnosis2012.co.uk). Sommige beroemde schrijvers verwijzen naar externe bronnen voor onze groei, en duiden dan andere sterrenstelsels aan om de oorsprong van onze Engelen en Goden, respectievelijk Kolonialiseerders/Exploitanten, Grijzen en Reptielwezens te lokaliseren. De Plejaden, Sirius en Orion komen daar bijvoorbeeld voor in aanmerking. Andere inspiratoren wijzen op de enige weg om te ontsnappen uit ons zelfgekozen labyrint van geestelijke verwarring: de weg naar binnen, naar zelfliefde en gemoedsrust, naar innerlijke acceptatie. Hoe de planeten ook staan, hoe hard het ook waait. Ik geloof dat we elkaar daar altijd zullen ontmoeten. Voorbij alle doemdenkerij.