Loading...
You are here:  Home  >  Opvoeding  >  Current Article

Anarchie: het volk tegen de staat

By   /   november 21, 2015  /   Reacties uitgeschakeld voor Anarchie: het volk tegen de staat

Verzet Iran

Anarchie, het volk tegen de staat, dat is wat Tom nastreeft, waar hij op hoopt. Hij wil saboteren, hacken, iets of iemand terugpakken. Tom is teleurgesteld en tegen aanpassen, tegen alles. Heeft het leven zin?

Tom beleeft het leven in een haast permanente staat van boosheid. Hij is verontwaardigd over de oorlogshitserij van de NAVO, over de wijdverbreide pedofilie in hogere kringen, over de belastingen, over het aantasten van zijn privacy.
‘De staat pakt je alles af, je vrijheid, je bezit, je universele rechten.  Maar als ze aan mijn laatste bezit komen, dan wordt het oorlog. Met mij en met de mensen die net zo denken als ik. Al de gewone mensen die voelen dat ze belazerd worden. Wij gaan ze terugpakken, reken daar op!’
Op de politiek is hij volledig afgeknapt: ‘Baantjesjagers, tv-geilers, omgekochte lamlullen.’
Facebook is zijn uitlaatklep. We moeten ophouden met belasting betalen, we moeten emigreren, we moeten de straat op, er moet van alles. Anarchie! Zijn stem klinkt hard, soms met hoge uithalen.

Tom is eenendertig en woont in een kraakpand. Er is wel elektra via aardige buren maar geen gas en geen water. Douchen doet hij bij zijn moeder en daar brengt hij ook zijn was. Eten doet hij in een ander kraakpand. Hij is ‘uit de maatschappij gestapt’, zoals hij het zelf zegt. Eerst ontslagen, zogenaamd wegens een reorganisatie maar in werkelijkheid ‘omdat ik al mijn collega’s lid wilde maken van de vakbond. Ze wilden mij gewoon als eerste kwijt.’
De UWV-bemiddeling kwam er op neer dat hij geschikt werd geacht voor werk dat niets meer met zijn opleiding en belangstelling te maken had. Het voedde vooral zijn verzet tegen Het Systeem. De Bijstand volgde met nog meer beperkende regels. In een opwelling vestigde hij zich als klussende ZZP-er. Maar de crisis sloeg ook bij hem toe: diverse opdrachtgevers draalden met de betaling van zijn facturen, terwijl de belastingdienst snel was met aanmaningen en een deurwaarder. Toen die beslag op zijn bedrijfsauto wilde leggen, ging de knop om. WEG WEZEN!

Het werd reizen, slapen in de auto, los werk onderweg, rare vrienden, anarchisten in andere landen, die hem weer voor hun eigen foute karretjes wilden spannen. Berooid is hij sinds een paar maanden terug. En nu betaalt zijn moeder een paar sessies voor hem bij mij.
‘Of Tom weer op een ander pad gezet kan worden?’
Maar Tom wil niet leven in een wereld zonder idealen, zonder gemeenschapszin, zonder moraal of ethiek. Zijn boosheid is vooral teleurstelling. Als student heeft hij alleen ‘geobsedeerde geldverdienertjes’ om zich heen gezien.
‘Allemaal materialistisch, studieschulden, knokken om banen, aanpassen en nog eens aanpassen.’
Tom is tegen aanpassen. Maar wat dan?
‘Wat vind je eigenlijk echt leuk?’ vraag ik, in gedachten het feit dat degene die van zijn hobby werk kan maken, het meest gelukkig is. Ik krijg een simpel antwoord. Tom hackt. Hij zit dagen achter zijn laptop en wisselt trucs uit met medestanders. Bedrijven hacken, inbreken in databestanden, gegevens stelen.
‘Wil je eigenlijk klokkenluider worden?” wil ik weten. Helemaal niet, want klokkenluiders informeren van binnenuit, hij werkt juist van buiten naar binnen.  Tom laat me wonderlijke dingen zien. ’t Is knap. Ik bewonder zijn inventiviteit maar zie nergens een broodwinning verschijnen. Kan ik Tom wel helpen? Hij gelooft niet in karma, astrologie vindt hij ‘pasgemaakte toevalligheden.’ Hij gelooft in niks meer. Zegt hij.
‘Wij worden allemaal geregeerd door de Illuminatie, door de geldgraaiers. Zij hersenspoelen ons. Elke dag. ‘

Dan vertel ik wat over  buitenaardsen, over graancirkels, over leven op licht, over reizen in India en vorige levens. Opeens hebben we een fantastisch gesprek, dat ons ver over de afgesproken tijd voert. Tom wil graag nog eens praten en wat lezen van de honderden titels uit mijn bibliotheek thuis. Hij neemt het boek Omgaan met je schaduw mee, van Conny Zweig, prachtige stukken over zelfonderzoek. En Tantra, het Allerhoogste Inzicht van Osho Rajneesh. De volgende keer zegt Tom, dat hij de hele week gelezen heeft in plaats van achter zijn laptop te zitten. We praten en we praten. We discussiëren over de wereld, over leven en overleven, over zingeving. Ik reken zijn moeder maar niks meer, want dit is geen therapie meer. Ik geniet zelf met volle teugen van Tom’s kritische geest.

‘Zijn er meer mensen zoals jij?’ wil Tom weten. Ik verwijs hem graag naar  inspirerende interviews  op YouTube,  naar nog meer schitterende boeken.
‘Zo blijf ik nog honderd jaar werkeloos. Ik zit alsmaar te lezen,’ zegt Tom. ‘Jij maakt nog een hippie van mij.’ Tom wil veel van mijn spirituele zoektocht weten. Wat ik van wie geleerd heb.
‘Wat is de kern van jouw wezen?’ vraagt hij.
‘Van jezelf houden. Mogen zijn zoals je bent, niet meer bang zijn,’ antwoord ik.
‘Anarchisten zijn eigenlijk altijd bang voor alles,’ zegt Tom dan. ‘De vijand is overal, de hele wereld, alle staten, alle machthebbers, ze  zweren samen tegen de individuen. Als anarchist moet je altijd op je hoede zijn.’
Ik knik: ‘Maar de echte vijand is de angst. Jouw angst. Angst is de motor van je ego. Dat allemaal overschreeuwen helpt niks.’

Tom knikt ook: ‘Het echte werk is naar binnen kijken, naar mezelf. Toch? Ik snap het.’
Daarna gaat hij bij zijn moeder eten. Die belt mij ’s avonds heel gelukkig op.
‘Ik weet niet weet je met Tom gedaan hebt, maar hij zingt in de keuken bij de afwas.’
’Niks bijzonders,’ antwoord ik. ‘Je zoon heeft  een nieuw pad ontdekt.’

PdH

(Gepubliceerd in het Tijdschrift Paravisie, nov. 2015)

    Print       Email

You might also like...

DE HOOGGEVOELIGHEIDSTEST

Read More →