Paranormaal, paragnostisch opererend Nederland is een piep­klein wereld­je, waar de concurrentie net zo welig tiert als in de badschuimin­dus­trie. Aller­lei voorspellers, psychome­tristen, magiërs en seantisten doen goede zaken in huiskamers en, nog beter, op occulte beurzen, die als paddenstoe­len uit de grond vliegen. Notoire zwende­laars adverte­ren met be­straalde edelstenen, dure talis­mannetjes op maat en bescher­ming tegen van alles en nog wat. Van enige consumen­tenbe­scherming is geen sprake. Hoe lang nog voor de wal het schip keert?

Hoe durf ik het nota bene in BRES te schrijven, maar toch: de degeneratie van het zuivere, spirituele zelfonderzoek sluipt de media binnen met een snel­treinvaart. Het Veronica-program­ma Het Zwarte Gat heeft flink aan die hausse bijgedragen en het houdt maar niet op. Meer en minder obscure blaad­jes circuleren via kiosken en sigarenboe­ren onder sterfang­stige, hypo­chondri­sche en bijgelo­vige lezerskrin­gen: kleintjes als Spiegel­beeld en De Pendel (oplage 2.000), grotere als Paravi­sie (oplage 35.000). De eenvoudi­ge ziel laat zich volgaarne van alles wijsmaken en betaalt er nog fors voor ook. Hoewel de hausse uit de paranor­maal georiënteerde beurzen is, was de jaarlijkse Onkruid-beurs nog steeds goed voor tienduizenden bezoekers. Vooral het product Gezondheid en Alterna­tief Leven trekt, maar steeds minder voelen de edelsteen-, kruiden- en wierook­verkopers alsmede de alternatieve therapeu­ten, iriscopisten en voetre­flexologen zich op hun gemak naast de psychometristen, paragnosten, waarzeg­gers, kaartleggers, pendelaars en compu­terastrologen. De occulte club krijgt door verschillende uitwassen een slechte naam.

Er kan echter wèl steeds meer in het ziekenfonds. Gelet op de kosten van de Gezond­heidszorg is overigens ieder­een in Neder­land zwaar ziek. Heel wenselijk voor de geneeskundige business, maar waar zit de wezenlijke (geestelijke) winst voor de patiënt? Of màg iemand gewoon stom, naïef en gek zijn? Leert ieder slachtoffer uiteindelijk van alle paranor­male fopperij en valkui­len, waar men met dichte en open ogen intuint? Laat ons het hopen. Wie graag meege­nomen wil worden door een UFO, kan in ieder geval (tegen een flinke donatie) terecht bij de Raeli­aanse Bewe­ging, na Frankrijk en België nu ook in Nederland (hoe heer­lijk!) en wie alleen maar z’n kat kwijt is, kan gelukkig diverse para-telefoon­num­mers bellen.

Toenemende aantallen ijlhoofdige mensen melden aan hun omgeving de meest ingrijpende contacten met UFO’s en hun bemanningen, compleet met ontvoerin­gen. Vooral de Pleiaden zijn popu­lair als interstellair vakantieoord. Ieder­e charis­matische gek heeft zo z’n favoriete privé-piloten. Het Ashtar Comman­do is heel berucht. Hun aardse boodschappers geloven zo integer in de kracht van die door een paar astrale godsdienst­waanzinnigen overgebrachte Apocalypsus-beelden, dat hun bange toehoorders allerlei woeste evacuatieplannen serieus gaan nemen. Er wordt beweerd dat de Neergedaalde Meesters van de Ashstar-club een relatie hebben met de Grote Witte Broederschap en op basis van dat vertrouwenwekkende etiket kan dan de collectieve waan toeslaan. Op basis van hun gestoorde bemoeie­nis met de stoffelijke wereld circuleren nu werkelijk her en der in de wereld lijsten van mensen die op 17 mei 1995 aan de beurt zijn voor een reis naar Venus of nog verdere planeten. Sommige mochten al in juli 1994 weg. Ik wil best het bestaan van allerlei gidsen, entiteiten, zielen, geesten en/of ‘overledenen’ erkennen, maar niet automatisch hun verheven niveau van wijsheid. In de `hemel’ is het kennelijk net zo’n zooitje als op aarde.

Gelukkig blijven er ook veel wetenschappelijke sceptici. Prof. Piet Vroon demon­streert dat graag en in Amerika valt Prof. Dr. Ron Siegel op. Hij onder­zocht voor de Universiteit van Californië in Los Angeles ene Jack Wilson, een man van middel­bare leeftijd met een serieuze reputa­tie, die echter geschokt over zijn eigen `ervaring’ met een ongelofe­lijk UFO-verhaal aan­kwam. Siegel, gespeci­ali­seerd in onderzoek naar de effecten van drugge­bruik en waanvoorstellingen kwam tot de conclusie dat chronisch slaapge­brek in combi­natie met een foute, maar wel voor de hand liggende interpretatie van een niet algemeen bekend natuur­kundig ver­schijn­sel. Dat betrof een `glorie’ of stralen­krans van licht, gereflec­teerd op mist of dauw rond het antisolaire punt (wat dat dan ook moge zijn). Bij Wilson had dat een halluci­na­tie opgewekt, die nauwe­lijks van de realiteit te onder­schei­den was geweest. Een daarop volgende waakdroom deed de rest. Achteraf was de betrok­ke­ne heel blij met die weten­schappelijke verkla­ring. Dit verhaal staat overigens in Siegel’s boek Hersen­vuur. Ander Amerikaans onderzoek stelt dat inderdaad ongeveer 1% (een op de vijftig volwassenen) stressverhalen vertelt, die zouden kunnen wijzen op een UFO-contact. Als plausibele verklaring mag echter eveneens gelden dat 5% van de bevolking last heeft van een soort slaapverstoring die met hallucinaties gepaard gaat, de zg. slaapverlamming, een variant van slaapwande­len.

UFO’S

Als UFO’s en buiten­aardse beschavin­gen al bestaan, dan zijn er mijns inziens maar twee hypotheses, die we kunnen hanteren: 1) de buitenaardse hebben goede bedoelingen met de aarde. In dat geval dient er onverwijld een vliegende schotel te landen op het Amsterdamse Damrak, desnoods op een druk plein in New York, zodat de wereldpers in één keer met sluitend bewijs de relatieve achterlijkheid aan de kaak kan stellen van lokale menselijke conflictjes zoals tussen de fundamenta­listische aanhangers van de diverse grote wereldgodsdiensten. Zou dat niet mogen omdat de UFO-boys dan fout-karmisch ingrijpen en de mens zijn eigen spiritue­le verantwoordelijkheid ontnemen? Alleen zielen die `klaar’ zijn met hun groei mogen dan mee naar elders? Bah. Mag ik even braken?

2) de UFO-bemanningen hebben helemaal geen goede bedoelingen. Dat zou verkla­ren waarom militaire gezaghebbers allerlei verhalen en onder­zoeksresultaten uit de pers proberen te houden. Iedereen mag dan verder het zijne denken van films over tot zombie gemaakte mensen (door drugs, alcohol, slaapmiddel- of TV-verslavingen bijvoorbeeld) of ontvoerings­verhalen. Echter, ook in dat geval zou het besef van een gemeenschappe­lijke buitenaardse vijand reuze veel goed doen bij het plane­tair overstijgen van onze gebruikelijke egocentrische narigheid.

Kortom, ik ben zo vrij het voorlopig geheel eens te zijn met de aange­haalde Prof. Siegel: UFO-verhalen berusten op wanen van gestoorde mensen. Tenminste, totdat zich bonafide, controleerbaar bewijs aandient uiteraard. Ik voel me prettig gesteund door één van de nuchterste paragnosten van Nederland, de in 1992 overleden Cor Heilijgers, die ronduit “Onzin!” zei.

Mensen met onorthodoxe, bijzondere ervaringen en buitenzintuigelijke begaafd­heden willen daar begrijpelijkerwijze begrip voor, zo mogelijk erkenning en nog veel vaker enige streling van hun ego-ijdelheid. Als je het maandblad Paravisie opslaat, rollen de exoti­sche persoonlijkheden je tegemoet. André Groote affi­cheert zichzelf knap en Peter van den Hurk doet op zoveel mogelijk beurzen pogin­gen om zijn vooral ooit in Amerika beroemde vader, Peter Hurkos te over­treffen. Overigens werd die man (slechts) één keer betrapt op goochelaarsbedrog, maar is dat niet genoeg voor een oordeel? Voor zover men zachtmoedig en liefde­vol met de problemen van de zoeken­de, kwetsbare medemens om wil gaan, is al die activi­teit prachtig. Helaas zien we met de groter wordende markt tevens het econo­misch stijgen en het moreel dalen van de para-yup­pen in beeld komen. Ongeremd kunnen notoire zakkenvul­lers blijven adverte­ren, omdat er nergens een instan­tie is, die klachten regis­treert en met sancties kan dreigen ter onder­steu­ning van de beetgenomen mede­mens. Waar is de tijd gebleven, dat je je zorgen gewoon kon toevertrouwen aan dat doodeer­lijke Indische dametje, dat met de kaarten van Madame Lenor­mand in de hand je allerliefst en goedkoop (“Adoe seg, meneer, vijf guldèn is genoeg, hoor! Weet je toch?”) de toekomst uit de doeken deed boven een authentieke Javaanse kris?

Jomanda Onderwater is een indrukwekkende specialiste in het wekken van valse hoop als zij kosmische zegen haar volle zalen met gehandicapten instraalt. Tijdens een optreden in de Leidse Groenoord-hal riep ze een invalide jongen toe: “Wil jij zonder krukken de zaal verlaten?” Natuurlijk ging hij op haar positieve insinua­tie in en liet blijmoedig toe dat `Zij Van Boven’ met hem aan de gang gingen. Helaas, het lukte niet. Tja, dat moest aan hemzelf gelegen hebben want `Zij Van Boven’ falen niet… Soms gebeurt er Iets met een patiënt. Daarbij kan overigens ook het magische wondermid­del Zelfsuggestie veel moois verrich­t hebben. Bizar is minstens dat in Jomanda’s gevolg een aantal dezelfde `gehandi­capten’ lijken mee te reizen, die steeds opvallend wèl genezen.

Diverse occultisten is zelfs het allergewoonste menselijk inzicht vreemd: één van mijn kennis­sen kreeg van een bevriend Amster­dams medium te horen dat ene Robert haar `twee­lingsziel’ was, haar huidige incarna­tiemakker. Die relatie moest en zou superbe­langrijk voor haar worden, anders zou dit hele leven voor haar verder verspilde energie zijn. Helaas waren zowel zij als de ongelukkige Robert al zeer gelukkig getrouwd, met een ánder weliswaar. Wat daar niet een ellende uitge­rold is… Dank u. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Of sprak er soms een plaaggeest door die mediamieke mond?

Wat een angst ook astrologen iemand kunnen aanjagen met vreselijke voorspellin­gen: ziektes, dood, verraad. Vooral op psychisch terrein wordt daarbij onmete­lijke schade aange­richt. Zo’n negatieve voorspelling vermindert iemands weer­baar­heid en levenslust en inder­daad, zo krijgt zelfs een paard hoofdpijn! Geboor­tehoro­scopen, die trends, neigingen en vatbaarheid voor iets indice­ren, best, dat moet kunnen. Maar onafwendbaar noodlot op een cliënt dumpen, dat moest strafbaar zijn.

BEDRIEGERIJ

’t Is niet alleen vaderlandse bedriegerij op het paragnostisch actiefront. Allerlei buitenlandse Professoren, Maîtres en Marabouts circuleren met hun Afrikaanse of Caraïbische kunsten langs nieuwsgierige slachtoffers in Europa. Ze spreken gebrekkig Nederlands of Engels en werken tijdelijk in een gehuurd kamertje met veel magi­sche decora­tie. Voor minimaal vijftig gulden mag je ze via een tolk eenvoudi­ge vragen stellen, die doorgaans ondanks een hoop poespas toch met niet meer dan stereotiepe, generaliserende antwoorden worden afgedaan. (“U moet meer voor uzelf opkomen. U neemt te weinig rust.”) Wie pech heeft valt in de handen van een sexuele maniak, die wat aan uw onvrucht­baarheid, libido of orgasme-kwaliteit zegt te willen doen. Magische smeersel­tjes, kruiden, pilletjes en poeder­tjes worden aangepre­zen tegen gevaren, het noodlot of kwalen. In veel gevallen is er inder­daad een zeker telepathisch of paranor­maal vermogen aanwe­zig, maar berust de voornaamste aandacht op mensen­kennis en inzicht in de porte­monnee-dikte van de klant. Om de weggelo­pen geliefde terug te krijgen of de mede­minnaar ziek dient men in elk geval fors te investeren. Er zijn trouwens wel wat succesverhalen in omloop op dat terrein. Sommige lieden laten plakboe­ken met dankbe­tuigingen zien, overigens zonder enig respect voor de privacy van betrok­kenen. Zo lees ik de ingelijste brief van mejuffrouw A. den L. uit G., die schrijft dat haar verloofde P. inderdaad “dat vuile teringwijf uit de G.straat heeft laten zitten” en bij haar terug is gekomen. Of was die gebeurtenis ironisch toeval? Die P. boft maar met zijn A.

Een vergelijkbaar soort indiscretie demonstreert overigens paragnoste Aimée Zwitser, die uiteraard zonder toestemming van de betrokkene in een tijd­schrift een beschrijving gaf van het aura van TV-presentatrice Catheri­ne Keyl. Ze somde Catherine’s vorige levens op en gaf een beschrijving van al haar kwetsbaarhe­den. Goedemiddag! In vervlogen tijden hielden veel machtheb­bers angstval­lig hun geboortedag en -uur (en dat van hun kinderen!) verbor­gen, omdat ze wisten hoeveel tastbaar voordeel een eventuele opponent uit zulke astrologische gegevens kon halen. Misschien wordt in een niet zo ver weg gelegen toekomst de Wet op de Privacy opnieuw aange­past met een paar esoterische clausules, vanwege het ongeremde mis­bruik dat er plaatsvindt.

Zoals Neder­land behalve z’n traditionele Indische magiërs nu ook diverse Suri­naamse `winti’-tove­naars huisvest, heeft de koloniale erfenis België veel Congo­lese tovenaars bezorgd. Vanouds worden daar dus al inge­straalde water­tjes, opgeladen edelste­nen en voodoo-amulet­ten tegen forse prijzen aan de man ge­bracht. Voor die branche hoef je echter absoluut niet meer zwart te zijn. `Parapsycho­loog’ Guy Brunet uit Gent kan geen letter behoor­lijk Neder­lands uit zijn pen krijgen (`Aankruizen op welke wijze u betaald’) maar importeert succes­vol `gemagneti­seerde krach­ten’ afkom­stig uit de Dominicaanse Republiek. Wat u gegarandeerd thuis krijgt voor die fl. 120,00 is een leren sleutelring­zakje met een steen of kruidenfrutseltje in een lapje. Onder rembours uiter­aard, want u moet ook nog eens zijn verzendkosten beta­len…

Een andere tiller uit Gent, Dirk Wallaert, is al even psychologisch pienter op dezelfde manier aan het werk dankzij zijn `kunst van Afrikaanse Voodoo-magie.’ Hij biedt bovendien voor fl. 100,00 of 1800 Belgi­sche Franken o.a. een cursus aan onder de titel Beïnvloed je mede­mens met de navol­gende omschrijving: `Alles wat we in dit leven nodig hebben moeten we verkrijgen van een ander. Deze cursus leert u hoe u moet praten en reageren t.o.v. uw medemens opdat u van iedereen spontaan verkrijgt wat U wenst. Werkt altijd!’

Hij beweert beïnvloedin­gen op afstand uit te voeren, liefdesrelaties te herstel­len, angsten op te lossen en vooral `bescherming tegen zwarte magie’ te kunnen bieden. Hoe kunnen we zo iemand ooit tegen zichzelf en zijn eigen akelige praktijken beschermen?

Het Belgische tijdschrift Aquarius doet even eng. Ook daar zit het vol met Buitenaardsen, die u komen redden, met moeilijk karma en contacten met overle­den echtgenoten. Foto-bewerkingen, wit en zwart, alles mag. U krijgt trouwens een gelukssteen als u voor slechts fl. 43,00 een Geboorte-horoscoop bestelt bij het Para-Astro Magazine.

HANDOPLEGGING

In het paragnostische bos staan maar een paar rechte bomen tussen het kreu­pelhout en de talloze stammen met iepziekte. Een goede reputatie heeft de 54-jarige paragnost Jaap van den Bold, vooral omdat hij als strikte norm han­teert dat hij zich nooit mengt in medische behandelin­gen en dat hij geen medicijnen voorschrijft. “Zoiets kan hooguit bij mensen die het hele medische circuit doorlopen hebben, zeg maar: die elders zijn opgegeven,” zegt hij. Hij magneti­seert wel en doet handoplegging. “Mijn grote voorbeeld is Gerard Croiset geweest, die ooit eens stelde dat de helende energie in 30 seconden wordt doorgege­ven. In dat licht bezien noem ik het schandalig dat bepaalde paranor­male genezers hun patiënten 40 tot 50 keer voor een behande­ling laten terugko­men. Ik begin met 2 of 3 sessies. Als iemand er niet aantoonbaar baat bij heeft, stop ik. Als het wel werkt, besteed ik er hooguit 10 sessies aan. Veel van wat ik doe, ligt overigens helemaal niet op het paranormale terrein. Ik werk met Tarot­kaarten, pendel, veel met Numerologie en soms met Chinese astrologie. En ik kijk vaak naar de handlijnen. Ik ben vooral therapeutisch bezig, kun je zeggen.”

Van den Bold geeft daarnaast wekelijks in een column paranormale adviezen aan de lezers van een Haags huis-aan-huis blad. Hij krijgt veel relatie­stress onder ogen (“Er is een hausse in incestproble­matiek overigens”) en een goede tweede is de werk/ financiën-situatie. Verder spoort hij verloren voorwer­pen en dieren op. Mensen niet.

“Daar voel ik mij niet prettig bij. Ik zal ook slechts bij uitzondering iemand iets vertellen over zijn of haar dood, hoewel dat een dilemma blijft. Ik ontmoette op een beurs een 21-jarige jongen om wie ik iets naars heen voelde hangen. Ik heb hem weggestuurd, terwijl ik wel zijn vriendin kon behandelen. Drie weken later belde ze me overstuur op om te zeggen dat hij een dodelijk motorongeluk had gehad. Had ik hem dat moeten zeggen? Iemand van 21? Kan ik zeker van mijn waarneming zijn? Ik doe ook soms een foute voor­spelling.”

Zoals toen hij vorig jaar in het weekblad Panorama voorspelde dat Nederland voetbalkam­pioen zou worden. Dat was een misser. Tegelijkertijd was het wel sensationeel dat hij (“Op basis van de Chinese I Tjing trouwens”) voorspelde dat de Golfoorlog binnen drie dagen zou zijn afgelopen. Panora­ma vroeg hem vorig jaar tevens om eens kritisch op onderzoek onder zijn vakbroeders te gaan. Van den Bold was niet optimistisch over de schim­mige wereld van eufo­risch over zichzelf adver­terende helderzien­den en alterna­tief genezers.

“Mensen vragen vijftig tot vijfenzeventig gulden voor een kwartier gebabbel, waar nauwelijks nieuwe informatie uit komt. Sommigen hebben ongelofelijke pretenties. De een kan kanker genezen, de andere AIDS. Waarom doen jullie dat dan niet? vraag ik dan op mijn beurt. Ik hoor trouwens in mijn praktijk ook minder prettige verhalen over collega’s die zijn erkend door de NOVAG (de Nederlandse Organisatie van Alternatie­ve Genezers) of door de NFPN (de Neder­landse Federatie van Paranor­maal Genezers). Om zo’n erkenning te ver­krijgen moet de genezer aantoonbare resultaten en verklaringen van zijn patiënten overleggen. Het ligt uiter­aard voor de hand dat men dan zijn beste genezingen opvoert, de meest spectaculaire dingen. Het zou veel objectiever zijn als men een potentieel lid zou vragen om via de beroeps­organisatie aangemelde patiënten een proefbehan­deling te geven. Nederland is natuurlijk al Regeltjesland, maar toch kan al die beunhazerij veel schade doen; kijk maar naar de rel rondom die iatrosofen.”

Een voorbeeld van een volgens mij uit de hand gelopen goedbedoelde wens om de medemens bij te staan: paranormaal genezer Bert van R. Op handen gedragen door zijn meren­deels vrouwelijke klanten­kring, iemand met één van de grootste praktij­ken van Zuid-Holland. Hij wordt vaak door gewone artsen geraadpleegd en heeft onmiskenbare, sterke bewijzen van zijn helderziendheid geleverd. Ook hij maakt psychologische inschattingsfouten. Als hij je vertelt dat je “poten­tiële kankercellen in je baarmoeder” hebt, kan dat zowel positief of negatief bepalend zijn voor het gedrag van de cliënt. Een ge­schrokken vrouw raadpleegde andere specia­listen, die er echt niet uit kwamen, wat wat moet een gynaecoloog met “potenti­le” kanker? De schrik is wel meetbaar. Eén van mijn vriendinnen raadpleegde Bert ooit voor een onbestemde pijn in haar bekken en benen. Ze geloofde onvoor­waardelijk in zijn uiteindelijk fout gebleken diagnose (geeste­lijke spanningen), totdat ze grote moeite met lopen kreeg. De uitein­delijk gecon­sulteerde specialist consta­teerde een vèrge­vorderde jeugdbot­kanker en vroeg zich af waarom ze niet eerder bij hem gekomen was. Na chemothe­rapie liep haar verhaal net op het nippertje goed af. Toch had ze moeite met Bert iets te verwijten: “Het is een ontzettend aardige man. Hij is vol liefde en aandacht voor je. Het is gewoon mijn eigen schuld geweest. Iedereen kan toch fouten maken?”

Daar gaat als vanouds de relatie tussen behandelaar en patiënt de mist in.  Helderziendheid is nog geen onfeilbaarheid, ook niet als iemand 8.000 patiënten heeft en fl. 35,00 per 12 minunten kan vragen. De arts of alternatief genezer is ook maar een mens. Zijn fouten kunnen echter vèrstrekkende gevolgen hebben. Veel ‘gewone’ medici zullen dus snel geneigd zijn om een tweede specia­list te vragen om een contra-expertise. De genezer, die zichzelf als onaantast­baar of als “op een Goddelijke Missie ge­stuurd” beschouwt, doet dat dus nooit.

Een beruch­te maar tekenende geschiedenis. Een naturopaat bestraalt iemand met hoofdpijn. De betrok­kene komt drie dagen later terug op het spreekuur en meldt een enorme verergering van de klacht. De ‘genezer’: “Ach, ik zal het wel ietsje te driftig hebben gedaan.” Voor het nieuwe consult moet uiteraard weer fl. 75,00 betaald worden. Voor de patiënt (Jaap van den Bold) was dat wel zijn laatste bezoek.

“Ik ben niet iemand die dan een scène gaat maken. Ik protesteer niet zo gauw. Ik kom er gewoon nooit meer. Waarschijnlijk reageert de meerder­heid van de mensen zo.”

Blijven er wel eens mensen bij hèm weg, die wel een afspraak hadden?

Van den Bold: “Dat gebeurt me heel weinig. Echt. Maar waar is waar, je krijgt in dit vak wel vaak dankbetuigingen, maar met klachten blijven de mensen terughou­dend.”

Dàt is de bottle-neck, de pijnplek. Onderaan dit artikel geef ik dus maar wat telefoonnummers als er lezers zijn, die ineens wèl ergens iets kwijt willen!

TRANCEMEDIUM

Marina van D. wil niet voluit met haar naam genoemd worden. Ze is genezer en trance-medium, een opgewekte, hartelijke vrouw van 53, beetje behoudend, zegt ze zelf. Ze kent veel mensen, die haar raad komen vragen. “Iemand met geeste­lij­ke of lichamelijke klachten is altijd kwetsbaar,” zegt ze.

“We zijn van huis uit voelende denkers, niet omgekeerd. Bewust zijn is absoluut niet hetzelfde als denken. Ik voel mijn geestelijke helpers steeds om mij heen, ik loop soms in huis tegen zo’n energie op en dan zeg ik even Sorry. Ik blijf er verder heel nuchter onder. Ik geloof trouwens niet dat een mens geboren wordt met helderziende gaven om daar nu zo nodig anderen mee te kunnen helpen. Je neemt zo’n talent mee uit een vorig leven als een hulpmid­del voor je zelf.”

Behalve individuele sessies en magnetiserende massages verzorgt ze elke 14-dagen een trance-bijeenkomst. Haar gidsen en `gastsprekers’ praten door haar mond, zonder dat ze daar zelf iets van weet.

“Dat vond ik in het begin heel moeilijk. Het loslaten van een ego-bewust­zijn; ik ga weg en `zij’ zitten in mijn huis.”

Naderhand luistert ze de tape af, die van zo’n sessie gemaakt wordt. Als ze uit haar lichaam gestapt is, moet ze er inderdaad maar op vertrouwen dat de entitei­ten die zich melden te goeder trouw zijn. Naar zulke voor­drachten komen gemid­deld 10 tot 12 mensen luisteren, bijna uitsluitend vrouwen. In een cirkel van negen waxinelichtjes op de ronde tafel hebben de aanwezigen persoonlijke voorwerpen, sieraden en foto’s gelegd om te worden `opgeladen met kosmische krachten’. Door Marina’s mond spreekt dan plotseling ene Alexei: “Goedenavond. Ik heb de leiding over dit collec­tief. Er zijn veranderingen voor ons medium, ons instrument op komst. Een fase van meer naar buiten treden is aangebro­ken. U kunt meegaan met die verandering of niet, wat u wilt. Ook als u zich los­maakt, blijft u met onzichtbare draden verbonden met ons collec­tief.”

Na wat onwille­keurige schokken van Marina’s lichaam komt in gedragen taal een Broeger Kairosh aan het woord: “Weet dat u duizen­den en duizenden levens leeft. De wereld is in beroering, laat je meene­men in die verande­ring. Overal moeten vluchtelingen hun land en oude gewoon­ten loslaten om nieuwe invullin­gen aan hun leven te geven.”

Er wordt op zo’n avond wel veel fraais gezegd, maar voor de argwanende luiste­raar klinken die verhalen niet alsof deze overlede­nen al hun eigen ego losgela­ten hebben. De kern leek mij ook hier, dat onstof­felijke entiteiten langs deze ongewone weg aan `etherroof’ doen: aandacht en fijnstoffelijke energie opsoupe­ren van hun welwillende, goedbedoelende menselijke gastvrou­wen. Dit zelfde proces vindt week in week uit bij talloze spiritistische verenigingen in den lande plaats. Zulke raad van gene zijde wordt meestal kritiekloos ontvan­gen, terwijl dezelfde opmer­kingen van een levende medemens met veel meer reserve zouden worden beluis­terd. De logica meldt ons dat als Gene Zijde een zuivere afspiegeling is van deze kant, er ook daar heel wat tegenstrijdige spirituele collectiefjes opereren. Wie heeft nu het Grote Spirituele Gelijk? De doem­boodschappen zijn zeer populair. Worden ze dáárom zo veelvuldig gegeven?

Marina van B. staat open voor mijn kritiek, dat wel en blijft een schat van een mens, ik kan niet anders zeggen. Ik zou echter graag zien, dat ze `erbij’ bleef. Krishnamurti liet al in 1929 weten dat het heel verleidelijk voor hem was om voortaan het voertuig van de aangekondigde Maitreya te worden, maar dat hij prefe­reerde om zichzelf te blijven, hoe gefrustreerd dan ook.

Ik gun een ieder zijn eigen leerproces en eigen spirituele ervaringen. Iedereen mag troost zoeken bij goeroe en genezer naar keuze. Het gaat me echter om de wild­groei, om een beroepscode en om een waarschuwing tegen misbruik. Ergens zou er een Ombudsman voor occulte foutjes moeten zijn. De media hebben daar een taak in, die helaas haaks staat op de zucht naar advertentie-inkomsten. Voorlopig schijnt het in het paranormale circus eerst nog veel slechter te moeten gaan, voordat het eventueel beter kan worden… Ik hoop niet dat u me een zeur vindt.

PdH

*** Voor wie toch een klankbord voor zijn of haar klacht zoekt, verwijs ik naar de Geneeskundige Inspecties voor de Geestelijke Volksgezondheid: 050-207205 (Groningen, Friesland en Drente), 085-528250 (Gelderland en Overijssel), 030-318244 (Utrecht en Flevoland), 023-319554 (Noord-Holland), 071-123255 (Zuid-holland en Zeeland) of 073-158343 (Noord-Brand en Limburg). Informatie wordt ook verstrekt door het Centraal Medisch Tuchtcollege, Postbus 20302, 2500 EH in Den Haag, 070-3813131. Eventueel kan de NOVAG, de Nederlandse Organisatie van Alternatieve Genezers, een klager helpen: Van Vechelstraat 27, 5014 HD Tilburg 013-351746.