Natuurlijke (biologische) vrouwelijkheid beweegt zich in het vlak van altruïstisch zorgen voor een man en diens nageslacht. Er is vertrouwen en overgave voor nodig en dan floreert die vrouwelijkheid. Traditioneel en evolutionair is de man verantwoordelijk voor de reactie op en van de buitenwereld, de vrouw draagt verantwoordding voor huis en binnenwereld. De man houdt contact met de Zon, de geest, de vrouw is verbonden met de Aarde, de moeder. Het primaire werkterrein van de man is het denken, dat van de vrouw het voelen. Haar vruchtbaarheid en de mate van haar seksuele bevrediging hangt nauw samen met haar verwachtingen van de man. Als die man niet te vertrouwen blijkt, een kindrol blijft spelen en/of zijn verantwoordelijkheden ontloopt, wordt de vrouw op zichzelf teruggeworpen in een proces waarbij zij de mannelijke energie zelf moet gaan materialiseren in haar leven. Zelf de kost verdienen, expressief in de buitenwereld worden, eigen visies en standpunten creëren. De afgelopen eeuw heeft vrouwen gelukkig veel geboden op die terreinen. Je zou die emancipatie als gunstig voor haar zelfontwikkeling kunnen zien. Ook schept zulke zelfstandigheid de mogelijkheid om haar interesse in het spirituele gebied (traditioneel-cultureel het mannelijke territorium) intens te verbreden. Je moet dan wel het aloude patroon verlaten van het vrouwtje dat een Goede Partij aan de haak moet slaan met als tegenprestatie dat ze zo nu en dan het gelukkige ventje toestaat even ‘op de dot’ te gaan… Noodlottig is dat als gevolg van het overmatig afstemmen op het mannelijke denken, vrouwen ware piekerkampioenen kunnen worden, waarbij hun chaotische denken alle (seksuele) gevoelens kan gaan overheersen. Als een vrouw echter innerlijk yin en yang verbindt, kan ze misschien grotere wijsheid verwerven, dan mannen die dit doen. Samenvattend: God is een Godin, want slechts het vrouwelijke kan iets uit zichzelf creëren.

  KROKODILLENMOP

In het diepe zuiden van de Verenigde Staten past een struise blondine chique schoenen van krokodillenleer, maar ze knapt totaal af op de prijs ervan. “Ik ga wel zelf zo’n ondier schieten in het moeras!” schreeuwt ze tegen de verkoper en ze scheurt weg in haar auto. Op weg naar huis ziet de verkoper haar wagen geparkeerd staan naast een moerassige sloot. Hij hoort ook schieten. Als hij stopt, ziet hij net dat ze tot haar middel in het water staat, rokend geweer op haar rug, trekkend aan een levenloze krokodil. Hij stapt uit en helpt haar het beest aan wal trekken. Tot zijn verbijstering liggen daar al vier andere dode krokodillen. De blondine snauwt naar hem: “Help mij hem om te draaien!” De verkoper doet wat ze zegt, maar dan begint de vrouw hysterisch te vloeken: “Weer zo’n klerebeest zonder schoenen!”

MACHO MANNEN PROBLEEM

Laat ons kijken naar de tegenpool van dit proces. Als de partner van de man een kindrol blijft spelen, zich niet seksueel kan overgeven en niet bereid is om zorgtaken binnen het gezin te vervullen, dan zal de man zich afgewezen voelen en zich verharden. Het zou evolutionair gezien leuk zijn geweest, als hij zich naar binnen had kunnen keren om op zoek te gaan naar ZIJN innerlijke vrouwelijke kwaliteiten. Helaas is er in onze moderne sociaaleconomische cultuur niet zo maar ruimte voor zulke processen. Integendeel, de man is gaan concurreren met vrouwelijke competitors op de arbeidsmarkt. Slechts een klein groepje heeft het huismanschap aangedurfd. Een andere groep is doorgeslagen in het excentriek hoerige vrouwelijke, de relnichtencultuur: uitdagend en altijd geil. Iets minder complex is het waarschijnlijker geweest om ‘vrouwelijke’ overgave te oefenen door, veel meer dan ooit werd toegelaten, de vrouw te verwennen met allerlei vormen van seksuele en lijfelijke dienstbaarheden. Vooruit, dat is aardig om te weten. Meditatie-onderzoek heeft aangetoond dat voor beide seksen geldt dat meditatie helpt om remmingen los te laten en meer gevoeligheid voor lichamelijk beleven te stimuleren. Fijn, sommige pioniers hebben dus rendement gehad van hun uitstapjes naar Aziatische culturen. Helaas zijn de meeste mannen in de afgelopen honderd jaar geen betere minnaars geworden, geen betere koks, geen betere gastheer. Hun smaak is niet vrouwelijk verfijnder geworden, hun erotiek niet speelser. In tegendeel: er is juist een spijkerharde machocultuur op gang gekomen als uiterst pijnlijk tegenwicht voor die feministische emancipatie: harde porno, harde games, harde agressie op straat. Hallo mannen! Willen wij een menselijke toekomst hebben, dan zullen we weer sprookjes en romantiek moeten toelaten, we zullen onze kinderen weer moeten gaan opvoeden in de beide polariteiten: hard EN zacht, sterk En zwak maar vooral ECHT.

We zullen het zien op en langs het voetbalveld!